Χρονολογία: 2020
Συνολική Διάρκεια: 44:45
Εταιρεία: Αυτοχρηματοδοτούμενο Άλμπουμ

   Οι AETERNAM είναι μια μπάντα από τον Καναδά, η οποία δε χωράει σε καλούπια. Κάποιος θα μπορούσε να πει ότι παίζουν ένα είδος σύγχρονου Death Metal, με μεσοανατολίτικα, folk στοιχεία αλλά και progressive περάσματα την ίδια στιγμή, το οποίο είναι εντονότατα μελωδικό, συμφωνικό και επικό. Οι επιρροές από SEPTIC FLESH, ORPHANED LAND και MOONSPELL είναι εκεί, αλλά όλα αυτά, ακολουθώντας αυτό που οι AETERNAM θέλουν να κάνουν, το οποίο θα ακουστεί αναζωογονητικό για το ακραίο είδος σίγουρα.

    Μιας και οι Καναδοί πιάνουν αρκετά φάσματα του Metal, ακραίου και μη, το βασικό ερώτημα που θα μπορούσε να κάνει κάποιος είναι, αν όλα αυτά «δένουν» μεταξύ τους. Και δένουν αρμονικά, θα λέγαμε. Τα folk στοιχεία πραγματικά προσθέτουν το κάτι παραπάνω στην ήδη εξαιρετική μουσική. Τα φωνητικά είναι άγρια, μαζί με κάποια καθαρά, αλλά όχι περισσότερο από όσο πρέπει. Σαν ένα Metal χωνευτήρι, το οποίο δεν ξέρεις πού θα σε πάει και πού θα σε χτυπήσει στο επόμενο δευτερόλεπτο, μας μαγεύει και μας μεταφέρει σε άλλους τόπους συνέχεια. Στον κόσμο της Μέσης Ανατολής και της Αραβίας στο μεγαλύτερο μέρος του, στη Συρία του τρίτου αιώνα με το «Palmyra Scriptures», με το «Bringer of rain» στην αρχαία Ρώμη, με το «Celestial Plains» στην Ιαπωνία και με το «Poena universi» στον αρχαίο κόσμο της Λατινικής Αμερικής.

   Στο πρώτο ομώνυμο κομμάτι, οι AETERNAM μας ταξιδεύουν στον αρχαίο κόσμο της Αραβίας. Οι στίχοι έχουν γραφτεί σε παραδοσιακά Αραβικά και είναι εμπνευσμένοι από ένα βιβλίο μαύρης μαγείας της Μέσης Ανατολής. Πρόκειται για ένα ξόρκι επίκλησης και συμφωνίας με τον αρχαίο Δαίμονα, Al Abyad. Ακούμε ακραίους ήχους, blastbeats, αλλά και πιο mid tempo περάσματα, όλα μέσω μιας μαγευτικής συμφωνίας. Στο «The Bringer of rain», συναντάμε μια άγρια αρχή με groovy σημεία, ένα πανέμορφο ρεφραίν, μπολιασμένο με αρκετή μελωδία και Death Metal riffs που στη συνέχεια γίνονται μελωδικά. Ακολουθεί απόσπασμα από τον «Gladiator», το οποίο κλείνει το κομμάτι «Lunar Ceremony», το οποίο είναι ένα heavy/progressive track. Ακολουθεί το «Ithyphalic Spirits Of Procreation» ένα κομμάτι με μαγευτικό chorus και καθαρά φωνητικά με επιρροές από MOONSPELL και oriental ήχους, ένα καθαρό συμφωνικό ακραίο κομμάτι. Μετά είναι το πιο μελωδικό κομμάτι τους, το «Palmyra Scriptures», το οποίο μιλάει για τη βασίλισσα Ζηνοβία, εντονότατα επηρεασμένο από την Αραβική παράδοση, είναι εντελώς soft/ethnic και εδώ έχουμε μάλιστα τον Kobi Farhi των ORPHANED LAND, να συμμετέχει, ένα κομμάτι το οποίο για να ακούσεις και να σου αρέσει, σίγουρα πρέπει να έχεις ανοιχτό μυαλό. Από εκεί, πάμε σε ένα από τα πιο επικά κομμάτια που έχουν γράψει ποτέ, το «Hanan Pacha» με έντονα τα progressive στοιχεία και ένα γρήγορο και ακραίο Death ξέσπασμα στη συνέχεια. Ήρθε η ώρα για ένα ταξίδι στην αρχαία Ιαπωνία με το «Celestial Plains», ένα από τα πιο συμφωνικά κομμάτια του δίσκου, στο οποίο οι ενορχηστρώσεις τους έχουν το απαραίτητο Ιαπωνικό vibe, καθώς αρχίζουν με shakuhachi και shamisen και τα πιο ακραία στοιχεία να το συμπληρώνουν. Ακολουθεί ένα ακραίο, πιο κλασσικό Death Metal τραγούδι, το «Ascension», με ένα ανατολίτικο mid-tempo πέρασμα. Ο δίσκος κλείνει με το μαγευτικό «Poena Universi» που μας πηγαίνει μία βόλτα στο αρχαίο Περού μέσα από ένα συμφωνικό progressive ακραίο metal κομμάτι. Στο μαγικό κόσμο των Ziggurat, μια δραματική οπερετική αρχή, οδηγεί σε ένα έντονα ακραίο SEPTIC FLESH-ικό ήχο, με εντονότατο μπάσο στο ενδιάμεσο ρυθμικό riff και ένα όμορφο μελωδικό solo ενδιάμεσα.

   Οι AETERNAM με την κυκλοφορία τους αυτή, βάζουν υποψηφιότητα για το ακραίο (και μη) metal album της χρονιάς από τώρα και εμπλουτίζοντας τον ακραίο ήχο με συμφωνικά, progressive, επικά, folk στοιχεία, μας αφήνουν να αναρωτιόμαστε ποιος και πώς θα τους ξεπεράσει. Ο Utu, ο αρχαίος Θεός του Ήλιου και της Δικαιοσύνης της Μεσοποταμίας, ρίχνει ένα ξόρκι, για να βοηθήσει τους AETERNAM να αποκτήσουν αυτό που τους αξίζει πραγματικά: Αναγνώριση.

Βαθμολογία: 9/10
Συντάκτης: Γιώργος Κουρού
Διαδικτυακός Σύνδεσμος: AETERNAM – Επίσημη Σελίδα