Χρονολογία: 2024
Συνολική Διάρκεια: 17.38
Εταιρεία: The Circle Music
Πριν σπο λίγους μήνες είχαμε μια πολύ ενδιαφέρουσα επιστροφή στη δισκογραφία, αφού οι Νορβηγοί Gothic/Symphonic Μetallers TRAIL OF TEARS κυκλοφόρησαν το νέο τους EP με τίτλο «Winds Of Disdain». Μια κυκλοφορία που ήρθε έντεκα ολόκληρα χρόνια μετά το τελευταίο τους στούντιο άλμπουμ «Oscillation» (2013) και έπειτα απο ένα μεγάλο διάλειμμα διαρκείας. Το 2020 οι TRAIL OF TEARS δραστηριοποιήθηκαν εκ νέου από τον Ronny Thorsen (growls) με ανανεωμένη σύνθεση που περιλαμβάνει την Ailyn Gimenez (πρόκειται για την -επι οκταετίας– πρώην τραγουδίστρια των SIRENIA) αλλά και αρκετά μέλη απο την πρώτη πε΄ρίοδο του συγκροτήματος. Μάλιστα η κυκλοφορία του EP έγινε από την Ελληνική εταιρεία The Circle Music.
Το «Winds Of Disdain» περιλαμβάνει τέσσερα τραγούδια που θυμίζουν σε μεγάλο βαθμό τους SIRENIA, κυρίως των πρώτων άλμπουμ. Άλλωστε η φωνή της Ailyn έχει συνδεθεί με τους SIRENIA (αν και δεν είχε συμμετοχή στα πρώτα άλμπουμ) και οι επιρροές προφανώς είναι παρόμοιες μεταξύ των δύο συγκροτημάτων. Το πρώτο-ομώνυμο τραγούδι δίνει κατευθείαν το στίγμα της -σχεδόν ρετρό πλέον- εναλλαγής μεταξύ του συμφωνικού στοιχείου και της gothic αισθητικής, χωρίς να λείπουν βέβαια κάποιες μοντέρνες πινελιές όπως η χρήση απαλών πλήκτρων. Το επόμενο τραγούδι «Take These Tears» ξεκινάει με μια εξαιρετική μελωδική εισαγωγή όπου επικρατεί η κλασσική κιθάρα, προϊδεάζοντάς μας για μια μπαλάντα…αυτό όμως κρατάει λιγότερο από 30 δευτερόλεπτα αφού γρήγορα το τραγούδι φορτώνει με μουσική πληροφορία τον ακροατή. Γρήγορα ντραμς, πομπώδες χορωδιακό μέρος, επιθετικά growl φωνητικά από τον Thorsen και ένα πιασάρικο ρεφρέν από την αιθέρια Ailyn, συνταγή για πετυχημένο συναυλιακό χιτάκι. Στο «No Colors Left» οι ρυθμοί πέφτουν, αν και διατηρούνται πολλά από τα χαρακτηριστικά του «Take These Tears», κυρίως με την χαλαρή εισαγωγή. Οι ρόλοι μεταξύ Ailyn και Thorsen αντιστρέφονται και ακούγονται πρώτα τα καθαρά φωνητικά για να ακολουθήσουν οι growl κραυγές. Το «Blood Red Halo» τέλος, λιγότερο σοφιστικέ αλλά εξίσου καλό, είναι ίσως το μόνο τραγούδι στο EP που οι δύο τραγουδιστές έχουν ισάξιους ρόλους μέσα σε αυτό, με διάθεση μάλιστα να πειραματιστούν.
Σε γενικές γραμμές, οι TRAIL OF TEARS κατάφεραν να παρουσιάσουν ένα EP με τέσσερα διαφορετικά τραγούδια, προσπαθώντας ίσως και οι ίδιοι να διαπιστώσουν προς ποιά κατεύθυνση θέλουν να κινηθούν. Στην πιο κλασσική μανιέρα του «Winds of Disdain» ή στην πιο μοντέρνα και «into your face» αισθητική του «Blood Red Halo»; Μήπως στη μουσική ποικιλία του «Take These Tears» ή ακόμα και σε μια πιο progressive προσέγγιση του «No Colors Left»; Αυτό μένει να το δούμε στην επόμενη ολοκληρωμένη τους κυκλοφορία, που ελπίζουμε να μην αργήσει…
Βαθμολογία: 7,5/10
Συντάκτης: Κώστας Μπουντούκος
Διαδικτυακός Σύνδεσμος: TRAIL OF TEARS – Σελίδα Facebook
