Χρονολογία: 2023
Συνολική Διάρκεια: 43:18
Εταιρεία: Season of Mist
ON THORNS I LAY. Μια μπάντα που έχει καταφέρει να δημιουργήσει και να διατηρήσει την δική της μουσική ταυτότητα στο πέρασμα των ετών. Αρκετές αλλαγές μελών στο εύρος της πορείας τους που όμως καταφέρνουν να παράγουν υψηλής ποιότητας και έμπνευσης μουσική, κρατώντας αδιασάλευτο το προσωπικό τους ύφος. Έχουν περάσει από διάφορες φάσεις πειραματισμού ενσωματώνοντας στοιχεία απ’ όλο σχεδόν το φάσμα του ακραίου ήχου υπηρετώντας κυρίως το ατμοσφαιρικό Death/Doom και Gothic Metal. Φέροντας μαζί τους άλμπουμ σταθμούς για τον ακραίο ήχο, εδώ και τρεις δεκαετίες, καταφέρνουν να έχουν άσβεστη την φλόγα του πειραματισμού και της μουσικής αρτιότητας. Τίποτα δεν αφήνεται στην τύχη. Κι εδώ έρχεται το δέκατο ομότιτλο άλμπουμ τους (πρώτο με την Γαλλική Season of Mist), να το αποδείξει περίτρανα. Έξι τραγούδια, συνολικής διάρκειας 43:18 λεπτών, όλα προσεγμένα ένα προς ένα, καταφέρνουν να σε μαγέψουν. Παρατηρώντας το εξαιρετικό εξώφυλλο του Δημήτρη Τζώρτζη, απολύτως ταιριαστό με το ύφος της μπάντας, μπαίνεις κατευθείαν στο κλίμα της μουσικής μαεστρίας και του ταξιδιού που πρόκειται να επακολουθήσει…
Από την εισαγωγή καταλαβαίνεις την ατμόσφαιρα που διαρρέει τον δίσκο. Ο ήχος του βιολιού και τα γυναικεία αγγελικά φωνητικά, σαν άλλοι θρήνοι, κατευνάζουν τη ψυχή δημιουργώντας ένα ρίγος που κλιμακώνεται και ξεσπά απότομα με τα φοβερά death φωνητικά του Πέτρου Μηλιάδη. Μελαγχολικά αλλά επιβλητικά riffs αναμεμιγμένα με δυνατά τύμπανα και έντονες μπασογραμμές εντυπώνονται στον νου, κάνοντάς σε να αποζητάς να μην τελείωσει το οκτάλεπτο κομμάτι! «Newborn Skies» για τη συνέχεια, το μικρότερο τραγούδι του δίσκου και η πρώτη γεύση που πήραμε, που όμως δεν υστερεί σε ποιότητα με περισσότερα μελωδικά στοιχεία και ακόμη βαθύτερα φωνητικά. Η συνέχεια έπεται καταιγιστική, καθώς οι πρώτες νότες του «Crestfallen», καταμαρτυρούν τα ανατολίτικα στοιχεία και το άψογο πάντρεμα των folk στοιχείων με την Death/Doom αισθητική. Το πιο ξεχωριστό τραγούδι στο δίσκο για μένα. Απίστευτες κιθάρες κι αυτή η διττότητα γαλήνης – ξεσπάσματος που με συνοδεία πιάνου και χορωδιών σε καθηλώνει. «Among The Wolves» με ακόμη πιο δυναμικά φωνητικά και εντονότερη παρουσία πλήκτρων και βιολιού που κατασιγάζουν ιδανικά την εκπνεόμενη οργή των φωνητικών. Προτελευταίο κομμάτι του δίσκου το «Raise Empires» με σεμιναριακές κιθάρες (κι εδώ!) -Χρήστος Δραγαμεστιάνος εγγύηση- κι εξαιρετικά τύμπανα . «Follow the cry of mankind» να σου εντυπώνεται στο μυαλό, όπως λένε και οι στίχοι του. Τι καλύτερο για το κλείσιμο αυτού του απολύτως προσεγμένου και άρτιου δίσκου από το τραγούδι «Thorns Of Fire». Μεγαλειώδες απλά. Εμπεριέχει όλα εκείνα τα στοιχεία που συνέθεσαν το άλμπουμ, σε απόλυτη ένωση με τα προηγούμενα κομμάτια. Ένας άριστος επίλογος που πατάει σθεναρά στα Death/Doom μονοπάτια και διαπλέκεται ισορροπημένα με τα ανατολίτικα στοιχεία, τα δυνατά παιξίματα, αλλά και τη μελωδία.
Εν κατακλείδι, πρόκειται για ένα μοναδικό άλμπουμ που είμαι σίγουρη πως ήδη κέρδισε επάξια τη θέση του δίπλα στους μνημειώδεις δίσκους αυτής της μπάντας, διατηρώντας την αντιπροσωπευτική μαγευτική ατμόσφαιρα, την υψηλή μουσική αρτιότητα, αλλά φέροντας ταυτόχρονα και ολόφρεσκο αέρα. Όλοι οι μουσικοί είναι καταπληκτικοί σε απόδοση. Δε θα μπορούσα να μην αναφερθώ και στην τρομερή δουλειά που έχει γίνει στους στίχους, οι οποίοι ήρθαν κάπως προφητικά και αισθαντικά να αποτελέσουν σανίδα περαιτέρω στοχασμού εντός ενός κυκεώνα κοινωνικο-πολιτισμικών εξελίξεων στον κόσμο. Θα μείνει διαχρονικά στη δισκοθήκη μας, το μόνο σίγουρο!
Βαθμολογία: 9/10
Συντάκτης: Φιλομένη Ρήγα
Διαδικτυακός Σύνδεσμος: ON THORNS I LAY – Επίσημη Σελίδα
