Χρονολογία: 2022
Συνολική Διάρκεια: 59:22
Εταιρεία: Nuclear Blast
Οι MACHINE HEAD αποτελούν ένα συγκρότημα το οποίο για κάποιον ανεξήγητο λόγο μόλις δείχνει πως αγγίζει την κορυφή, ύστερα εμφανίζει τάσεις αυτοκτονίας. Το είδαμε να συμβαίνει για πρώτη φορά το 1999 όταν μετά την έκρηξη που δημιουργήθηκε με τα δύο πρώτα τους άλμπουμ, αποφάσισαν να πάρουν μία απότομη στροφή (επηρεασμένοι φυσικά από το γενικότερο κλίμα της εποχής), προς το Νu-Μetal με τα εντελώς αδιάφορα «The Burning Red» και «Supercharger». Κάπου εκεί, παρατηρώντας οτι οι οπαδοί αρχίζουν να τους εγκαταλείπουν, ο Rob Flynn επιστρέφει το 2003 σε γνώριμα μουσικά μονοπάτια με το «Through The Ashes of Empires» για να ολοκληρωθεί η επιστροφή το 2007 με το τεράστιο άλμπουμ «The Blackening». Μιλάμε για ένα δίσκο ο οποίος επανάφερε στην συνείδηση του μεταλλικού κόσμου το όνομα των MACHINE HEAD, καταφέρνοντας έτσι να τους συντηρήσει στην επιφάνεια τα επόμενα χρόνια, σε συνδυασμό με τις αξιόλογες κυκλοφορίες τους.
Επειδή όμως όπως λέει και μία παροιμία «ο λύκος την τρίχα αλλάζει, το χούι ποτέ», το 2018 οι MACHINE HEAD κυκλοφορούν το «Catharsis», ένα άθλιο δισκογραφικό Νu-Μetal κατασκεύασμα, ο αντίκτυπος του οποίου θα οδηγήσει το συγκρότημα στα πρόθυρα της διάλυσης. Το αποτέλεσμα ήταν οι Dave McClain και Phil Demmel να ανακοινώσουν την αποχώρηση τους, αφού δεν συμφωνούσαν με την νέα αυτή μουσική κατεύθυνση. Το μέλλον της μπάντας φάνταζε αβέβαιο, καθώς και οι δύο έιχαν αρκετά μεγάλη συμμετοχή στην σύνθεση της μουσικής. Ο Rob Flynn δεν το έβαλε κάτω όμως, έφερε πίσω στην μπάντα τους «παλιούς του γνώριμους» Logan Mader και Chris Kontos, ώστε να περιοδεύσουν για την επέτειο του τιτανοτεράστιου «Burn My Eyes» άλμπουμ, δίνοντας νέα πνοή στο συγκρότημα. Στην συνέχεια ο Flynn προσέλαβε επίσης ως μόνιμα μέλη τον Matt Alston στα τύμπανα και τον Vogg από τους DECAPITATED στην κιθάρα, δημιουργώντας μία σταθερή ομάδα. Με αυτή την σύνθεση (ο μπασίστας Jared MacEachern παρέμεινε), ξεκίνησαν να κυκλοφορούν ορισμένα single τα οποία φανέρωναν την διάθεση της μπάντας για επιστροφή στον γνώριμο ήχο της. Βέβαια η ποιότητά τους δεν ήταν και ιδιατέρως υψηλή, ενώ παράλληλα δούλευαν πάνω στην δημιουργία της νέας δισκογραφικής τους δουλειάς. Φτάνουμε λοιπόν στο φετινό Άυγουστο, στις 26 του οποίου οι MACHINE HEAD κυκλοφόρησαν τον δέκατο δίσκο της καριέρας τους με τίτλο “Of Kingdøm And Crown”.
Ο δίσκος ξεκινάει με το «Slaughter the Martyr» το οποίο μας ταξιδεύει πίσω στο «The Blackening», πιο συγκεκριμένα θυμίζει «Clenching the Fists of Dissent», ενώ τα «Choke on the Ashes of Your Hate» και «Become the Firestorm» συνθέτουν ένα αρκετά δυναμικό ξεκίνημα με Thrash Metal επιρροές και το χαρακτηριστικό groove ρυθμό της μπάντας. Το εισαγωγικό «Overdose» που ακουλουθεί, λειτουργεί σαν ουράνιο τόξο μετά την καταιγίδα και την γέφυρα για τα «My Hands Are Empty» και «Unhallowed», στα οποία οι MACHINE HEAD ρίχνουν τις ταχύτητες, δίνοντας έμφαση στην ατμόσφαιρα και το συναίσθημα ενώ οι μελωδίες φανερώνουν την αγάπη για τους IRON MAIDEN. Αντίστοιχη προσέγγιση είχαμε συναντήσει παλιότερα από το συγκρότημα στα τραγούδια «Darkness Within» και «Sail Into The Black».
Άλλο ενα εισαγωγικό μας οδηγεί στα «Kill Thy Enemies» και «No Gods, No Masters» τα οποία θα μπορούσαν να περιλαμβάνονται στα άλμπουμ «Through the Ashes of Empires» και «Bloodstone & Diamonds», ενώ τα «Bloodshot» και «Rotten» ακούμε MACHINE HEAD από τα παλιά, καθώς το συγκρότημα δίνει έμφαση στον όγκο και το groove, θυμίζοντας εποχές «The More Things Change…». Επίσης, αν το «Rotten» παίζεται στις ζωντανές τους εμφανίσεις, θα δημιουργεί κολασμένες καταστάσεις. Το «Terminus», τρίτο εισαγωγικό του δίσκου, μας μεταφέρει στο «Arrows in Words from the Sky» το οποίο κινείται σε πιο mid tempo και μελωδικά μονοπάτια, ρίχνοντας την αυλαία της δυναμικής επιστροφής των MACHINE HEAD με το «Of Kingdοm And Crοwn». Να συμπληρώσουμε πως η παραγωγή φυσικά είναι άψογη, στην μίξη έχει βάλει το χεράκι του ο Colin Richardson, ενώ το υπέροχο εξώφυλλο αποτελεί δημιουργία του δικού μας Seth Siro Anton των SEPTIC FLESH.
Με όλα αυτά που έιχαν συμβεί τα τελευταία χρόνια στο στρατόπεδο των MACHINE HEAD και σε συνδυασμό με την σκληρή -αλλά όχι άδικη- κριτική που δέχθηκε Rob Flynn από το 2018 και μετά για το γεγονός οτι κυκλοφορήσαν το χειρότερο άλμπουμ της καριέρας τους, η επιστροφή στον κλασσικό ήχο των MACHINE HEAD δεν αποτελεί έκπληξη για κανέναν. Συνδυάζοντας κυρίως συστατικά από τα άλμπουμ τους «Through the Ashes of Empires» και το μυθικό «The Blackening» η μπάντα κυκλοφορεί ένα άλμπουμ αντάξιο του ονόματος της, επιστρέφοντας επιτέλους το χαμόγελο στα χείλη των οπαδών της. Θα μπορούσαμε να υποστηρίξουμε επίσης οτι η όλη ατμόσφαιρα του δίσκου και οι συνθέσεις, μας μεταφέρουν χρονολογικά στην εποχή που οι MACHINE HEAD κυκλοφόρησαν το «Unto Τhe Locust».
Ο Rob Flynn επιστρέφει σ΄ αυτό που ξέρει να κάνει καλύτερα, να γράφει ποιοτικές μεταλλικές συνθέσεις με Thrash ριφς, groove και όγκο, μελωδίες επηρεασμένες από το κλασσικό Heavy Metal και την σιδηρά παρθένo, αφήνοντας τους αποτυχημένους Nu-Metal πειραματισμούς στην άκρη. Εν κατακλείδι, το «Of Kingdom And Crown» αποτελεί έναν ιδιαιτέρως καλό δίσκο ο οποίος παρουσιάζει την μπάντα ανανεωμένη και ορεξάτη, ενώ έχει γεννηθεί από τον συνδυασμό όλων εκείνων των αξιόλογων συστατικών της μουσικής κληρονομιάς του συγκροτήματος για τα οποία τους αγαπήσαμε. Ας ελπίσουμε πως στο μέλλον οι Αμερικανοί δεν θα εμφανίσουν τάσεις αυτοκαταστροφής, παρεκλίνοντας για ακόμη μία φορά από την πορεία τους.
Βαθμολογία: 7,5/10
Συντάκτης: Νίκος Μανούσης
Διαδικτυακός Σύνδεσμος: MACHINE HEAD – Επίσημη σελίδα
Πολύ καλή δουλειά! Το άλμπουμ ακούγεται ακούραστα και γιατί όχι και στο repeat.
Δεν θα έλεγα και εντελώς αδιάφορα τα burning red και supercharger. Κατώτερα των δύο πρώτων ναι, αλλά όχι και αδιάφορα.