Χρονολογία: 2021
Συνολικός χρόνος: 39:42
Εταιρεία: Hells Headbangers Records

Πολλοί αναγνωρίζουν μια σύνδεση ανάμεσα στην ελληνική black metal σκηνή και στους Σουηδούς. Μπάντες όπως οι Dissection, οι Vinterland, οι Gates of Ishtar κ.α. παρουσιάζονται σε πολλές δισκοκριτικές ως οι πηγές έμπνευσης για ελληνικές μπάντες που βασίζουν το extreme metal τους σε μελωδικά riffs, εναρμονισμένες μελωδίες, γκρουβάτα τύμπανα και πιασάρικα επαναλαμβανόμενα μουσικά θέματα. Αλλά εμείς ως Έλληνες ξέρουμε ότι η ρίζα της extreme metal σκηνής μας βρίσκεται βαθύτερα, στα θεμέλια που έθεσαν τα κλασικά γκρουπ των 80’s και στην σπίθα του extreme metal που έριξε η Βόρεια Ευρώπη σε ένα προσάναμμα που στην Ελλάδα ήταν καλά προετοιμασμένο για να ανάψει.

Οι WINTER ETERNAL είναι από εκείνες τις μπάντες (ή μονοπρόσωπο project αν προτιμάτε) που στα αυτιά μου βασίζονται αρκετά στην κλασική αισθητική των δεκαετιών 80-90. Είναι αλήθεια πως το πρώτο τους full-length «Winter Eternal» που κυκλοφόρησε το 2019 έτεινε περισσότερο προς το melo-black υποείδος και στα μουσικά στερεότυπα που το χαρακτηρίζουν, αλλά το «Land of Darkness» του 2021 συνδέεται άρρηκτα κατά τη γνώμη μου με την Σουηδική melo-death σκηνή των 90s και με την κλασική heavy metal σχολή των 80s τουλάχιστον σε ότι αφορά στις κιθάρες. Αλλά ας μιλήσουμε λίγο πιο λεπτομερώς για το άλμπουμ.

Πρώτ’ απ’ όλα, είναι το «Land of Darkness» ένα βήμα μπρος από το άλμπουμ «Winter Eternal»; Θα έλεγα ότι σίγουρα είναι ένα βήμα που καταδεικνύει μια σαφέστερη πρόθεση και ένα πιο ξεκάθαρο μουσικό όραμα. Ακόμα κι αν το «Winter Eternal» ήταν μια πραγματικά δυνατή melo-black κυκλοφορία, όπως έγραφα παραπάνω τα στερεότυπα του είδους ήταν κάπως υπερβολικά παρόντα. Στο «Land of Darkness» η παραγωγή είναι καθαρότερη και συγκρινόμενη με το «Winter Eternal» η χαοτική black metal ατμόσφαιρα του δεύτερου έχει θυσιαστεί για χάρη της ευκρίνειας και της ακρίβειας που ήταν αναγκαία για να υπογραμμίσει τις μελωδικότερες πτυχές του καινούριου άλμπουμ.

Αισθητικά πιστεύω πως με το «Land of Darkness» ο ακροατής γίνεται μάρτυρας ενός work in progress ή αν θέλετε ενός περάσματος σε μια άλλη μουσική κατάσταση. Εννοώ πως υπάρχουν τραγούδια όπως το «Crown of Stars» όπου η melo-death επιρροή είναι καθοριστική και άλλα όπως το «Faded to Silence» όπου είμαστε ξεκάθαρα σε ένα black metal σύμπαν. Ο Soulreaper ερμηνεύει εντελώς διαφορετικά, άλλοτε στριγγλίζοντας και ουρλιάζοντας στις γραμμές της black metalικής παράδοσης, άλλοτε υιοθετώντας μια πιο screaming έκφραση που βρίσκεται πιο κοντά στο σουηδικό death metal.

Κατά τη διάρκεια των σχεδόν 40 λεπτών του το άλμπουμ παρουσιάζει μια διακριτική ποικιλομορφία, με καθαρές ηλεκτρικές κιθάρες, ακουστικές και κλασικές κιθάρες και κουαρτέτο εγχόρδων κι όλα αυτά συμβάλουν στο να δημιουργηθεί μια ευρεία έκταση δυναμικών αλλά και πανέμορφα μελωδικά περάσματα. Υπάρχουν βέβαια κάποια clichés στη χρήση των παραπάνω στοιχείων και η ενορχήστρωση προδίδει συχνά πρόωρα την καλλιτεχνική πρόθεση καθώς γίνεται προφανής και σχεδόν «κατά λέξη αναφορά» στην πρώιμη Σουηδική σκηνή.

Το άλμπουμ κλείνει με μια διασκευή. Είναι το «Dawn of Flames» των Gates of Ishtar και εδώ ξανά η ιδιαίτερη ερμηνεία και ο ήχος φέρνουν σε πρώτο πλάνο μια πιο κλασική προσέγγιση, την οποία ομολογώ πως απολαμβάνω. Όπως προείπα το «Land of Darkness» μου ακούγεται σαν ένα πέρασμα, μολονότι δεν μπορώ να μαντέψω προς πια κατεύθυνση. Μπορεί η συνέχεια να είναι ένα μινιμαλιστικό άλμπουμ κατά τα πρότυπα του «Reinkaos», μια πιο πειραματική ανάμιξη στοιχείων α λα IMHA TARIKAT ή μια αναβίωση του πρώιμου στυλ του Gothenburg;

Μέχρι στιγμής οι WINTER ETERNAL μας έχουν δώσει δυο τίμιες και υψηλής ποιότητας κυκλοφορίες. Ωστόσο, έχω την εντύπωση πως υπάρχει ακόμα αρκετή καταπιεσμένη πρωτοτυπία εντός τους που οφείλει να απελευθερωθεί και να έρθει στην επιφάνεια για να γίνουμε μάρτυρες των ολοκληρωμένων δυνατοτήτων τους.

Βαθμολογία: 7,5/10
Συντάκτης: Γιάννης Τζιάλλας
Διαδικτυακός Σύνδεσμος: WINTER ETERNAL – Σελίδα Bandcamp