Χρονολογία: 2021
Συνολική Διάρκεια: 46:00
Εταιρεία: Metal Blade
Η ώρα της επιστροφής για τους αγαπημένος Γερμανούς DESASTER ήρθε επιτέλους και μετά από 5 ολόκληρα χρόνια είναι και πάλι εδώ με το νέο τους οδοστρωτήρα που έχει τίτλο «Churches Without Saints». Η Μπάντα για όσος δεν γνωρίζουν, υφίσταται από το 1989 και έχει στο παλμαρέ της σωρεία σπουδαίων κυκλοφοριών στο χώρο του black/thrash αρχικά και πιο ρετρό thrash/death στη συνέχεια.
Ο δίσκος που κυκλοφορεί τώρα είναι ο ένατος στουντιακός, ενώ η δισκογραφία τους συμπληρώνεται με πολλά ΕΡ και live ηχογραφήσεις σε κασέτες, 7”, CD και DVD. Αυτό που έχουμε εδώ, είναι ακριβώς αυτό που θα περιμέναμε. Γρήγορο, δυνατό και σαρωτικό thrash/death metal, χωρίς συμβιβασμούς και περιττά «φρου φρου και αρώματα» που λέγανε οι παλαιότεροι. Μια μικρή ατμοσφαιρική εισαγωγή είναι αρκετή για να μπει το «Learn to Love the Void» που είναι και το πρώτο lyric single του δίσκου, το οποίο απλά μας παίρνει από τα μούτρα με την ταχύτητά του και μας παραδίδει στο «Failing Trinity» που συνεχίζει επάξια το έργο του να μας έχει κολλημένους στον τοίχο και να βαράει αλύπητα. Στο «Exile is Imminent» δεν χαλαρώνουμε ακριβώς, απλά προλαβαίνουμε να πάμε στη θέση μας για να κάτσουμε να απολαύσουμε το ομώνυμο εξάλεπτο (και λίγο παραπάνω) έπος που ξεχειλίζει από όγκο και ατμόσφαιρα, Εδώ πράγματι οι ταχύτητες δίνουν τη θέση τους στον ρυθμό και το συναίσθημα που απλώνεται βαρύς και κάπως μελωδικός, δείχνοντας στοιχεία από μπάντες όπως οι SATYRICON ή οι HYPOCRISY. Πραγματικό έπος, ίσως η κορυφή του δίσκου, αν δεν σε νοιάζουν μόνο τα γκάζια. Αρκετά χαλαρώσαμε όμως, το μικρό και σχετικά άμεσο «Hellputa» μας επαναφέρει σιγά σιγά για να μπει το «Sadistic Salvation» επίσης με τέρμα τα γκάζια σε πιο «μοντέρνο» black.thrash ύφος, άλλο ένα κομμάτι που ξεχωρίζει εύκολα. Περίπου τα ίδια ισχύουν και για το «Armed Architects of Annihilation», το οποίο είναι εξίσου ποιοτικό αν και παίζει ένα κλικ πιο αργά με κάποια όμως ξεσπάσματα. Ακολουθεί το «Primordial Obscurity» που αποτελεί την προσπάθεια των Γερμανών για κάτι λίγοι πιο τεχνικό με ωραία lead στις κιθάρες και συνεχές riffing για να φτάσουμε στο τελευταίο ουσιαστικά τραγούδι, το επτάλεπτο «Endless Awakening» το οποίο είναι άλλο ένα ατμοσφαιρικό έπος που εξελίσσεται αργά και βασανιστικά πριν φτάσει στην ολοκλήρωση με τον καταιγισμό από ντραμς και κιθάρες του τελευταίου λεπτού με τον τραγουδιστή να δίνει και τις τελευταίες του ανάσες. Ο δίσκος θα κλείσει με το «Aus Asche» που για να είμαι ειλικρινής δεν ξέρω τι ρόλο βαράει ακριβώς, θα μπορούσε να ήταν κάποια gothic διασκευή, αλλά δεν βρήκα κάποια πληροφορία, οι ίδιοι απλά το έχουν σαν outro, ό,τι πρέπει να μπει σε κάποιο «γκοθομάγαζο» και να κάνει το κοινό να ψάχνετε!!
Η νέα λοιπόν δουλειά των Γερμανών βετεράνων πλέον, είναι σίγουρα μία από τις καλύτερές τους, δεν δισκογραφούν συχνά καθώς ασχολούνται και με τις υπόλοιπες υποχρεώσεις τους όπως λέει και ο αρχηγός Infernal, ο μόνος που έχει μείνει από την αρχική σύνθεση, αλλά καθώς η ποιότητα είναι πάντα καλύτερη από την ποσότητα (στη μουσική τουλάχιστον), είμαστε μαζί του σε αυτό. Φωνή και κιθάρες είναι και πάλι σε υψηλό επίπεδο ενώ και ο νέος ντράμερ Hont που πήρε το 2018 τη θέση του τιτάνα Tormentor (a.k.a. Stefan Huskens, επίσης πρώην ASPHYX, METALUCIFER, CARNAL GHOUL κλπ) είναι σίγουρα άξιος αντικαταστάτης του.
Οι φανατικοί της σχολής των DESTRUCTION, SODOM, VENOM αλλά και NIFELHEIM, SATYRICON, HYPOCRISY κλπ, πρέπει οπωσδήποτε να το αποκτήσουν αν και δε νομίζω να περιμένανε εμένα να τους το πω. Άλλο ένα thrash και όχι μόνο διαμαντάκι από ένα από τα πλέον τίμια Underground συγκροτήματα της εποχής μας είναι και πάλι στα ράφια των δισκοπωλείων και σας περιμένει !
Βαθμολογία: 7.5/10
Συντάκτης: Αντώνης Λιβάνιος
Διαδικτυακός Σύνδεσμος: DESASTER – Επίσημη Σελίδα
ΤΙ ΔΙΣΚΑΡΑ ΕΊΝ’ΤΟΥΤΗ;;
Πόσα χρόνια έχουμε να ακούσουμε κάτι παρόμοιο;
Απλά “σπέρνουν” με κομματάρες όπως το sadistic salvation που σπάει άλατα από το σβέρκο!!
Μονοκόμματο Μπλάκ θρας μέταλ που δίνει πόνο και που σίγουρα θα το αγαπήσουν οι θιασώτες του είδους!!
Πολύ καλή και αναλυτικότατη κριτική απο τον Αντώνη
Θέση στην φετινή δεκάδα!!
Μίσος, βλασφημία και οργή από μια μπάντα που προσωπικά δεν το περίμενα να πιάσει ξανά τέτοια επίπεδα!!
Χαίρομαι που διαψευστηκα….
Από την αρχή μέχρι το τέλος ……σε καθηλώνει!!
Ανοίξτε τα stage!!
Blackened thrash attack, brutally ripping apart our old school souls! Αληθινά λυτρωτικό για τα αυτιά μου, μ’ άρεσε απίστευτα!