Χρονολογία: 2021
Συνολική Διάρκεια: 51:10
Εταιρεία: Metal Blade

Όποιος έχει πει ότι το παλιό, το κλασσικό, το ορθόδοξο Doom έχει πεθάνει προφανώς και δεν έχει γνωρίσει ακόμα τους DREAD SOVEREIGN. Ευτυχώς όμως, να η ευκαιρία να το κάνει μέσω της εμπειρίας που πρόκειται να βιώσει ακούγοντας το νέο τρίτο ολοκληρωμένο άλμπουμ αυτού του Ιρλανδικού τριμελoύς σχήματος. Ξεκινάνε λοιπόν οι εναρκτήριες νότες της εισαγωγής και το πρώτο Jameson αρχίζει να κυλάει…Ομολογουμένως ο «κράχτης» της υπόθεσης είναι ο ξεχωριστός κύριος Allan Averill a.k.a A.A.Nemtheanga, ο τραγουδιστής των «παιδιών του λαού» και βετεράνων PRIMORDIAL με αυτά τα χαρακτηριστικά ανατριχιαστικά – σε σημείο σπαραγμού – και ταυτόχρονα δυναμικά φωνητικά του. Από μια δραματική προσωπικότητα όπως είναι ο Νemtehengea δεν περιμέναμε κάτι λιγότερο από ηρωικό, ψυχοπονιάρικο και με μαυρισμένη διάθεση καθαρόαιμο Doom/Heavy Metal στο «Alchemical Warfare»!

Ο ωμός, τραχύς και στακάτος ήχος της κιθάρας κυριαρχεί σε όλο το άλμπουμ, έχοντας πρωταγωνιστικό ρόλο ενώ όλο το άλμπουμ λειτουργεί ως μία οντότητα, σαν μια ιστορία ενός βιβλίου μυθιστορήματος ή μίας ταινίας περιπέτειας γεμάτη αγωνία, που διαδραματίζεται στον σκοταδισμό του Μεσαίωνα και στην εποχή των θρησκευτικών μαχών, εκείνων μεταξύ Χριστιανών και Παγανιστών. Επιπλέον, κρίνοντας από το εξώφυλλο και τους τίτλους των τραγουδιών, η θεματολογία των στίχων καταπιάνεται με φιλοσοφικά κυρίως ζητήματα για τα πάθη του ανθρώπου, για την αιώνια πάλη του καλού με το κακό αλλά και για τον φόβο σε οτιδήποτε διαφορετικό ή τον φόβο «του Σατανά» με αποτέλεσμα την βία και τις εχθροπραξίες, όπως εύστοχα δηλώνει και ο τίτλος του άλμπουμ. Εδώ σε αυτή την ιστορία, τα τραγούδια παίρνουν τον ρόλο των κεφαλαίων και υπάρχει μεταξύ τους μια ισορροπημένη σύνδεση μέσω των εναλλαγών του παλμού από γρήγορο σε αργό όπως ένα εκκρεμές καρδιογράφημα που κινείται πάνω-κάτω και μερικές φορές ανάποδα! Επίσης, τα πολύ ουσιώδες σόλο, όπου εκεί συναντά κάποιος και τις Rock αλλά και τις Black επιρροές της μπάντας, βοηθούν στο να κυλήσει η ακρόαση του δίσκου ευχάριστα, έχοντας μια ομαλή ροή.

Όλα τα τραγούδια του δίσκου είναι καλά και όσο περισσότερο τα ακούς, τόσο ανακαλύπτεις και νέα στοιχεία που ενδεχομένως να μην τα είχες αντιληφθεί από την πρώτη στιγμή, με ξεχωριστές στιγμές φυσικά τα δύο βίντεο κλιπ-singles. Αρχικά, το «The Great Beast We Serve» που σπέρνει τα πάντα στον διάβα του με αυτό το καλπάζον άλα MANOWAR riff, για να εισβάλλουν σκίζοντας τον αέρα, τα δυνατά φωνητικά του Nemthengea μην αφήνοντας άλλο περιθώριο, παρά να μένεις αποσβολωμένος και να μουρμουράς/παραδέχεσαι μέσα σου: «έτσι πρέπει να ακούγεται το σημερινό μέταλ…».  Ειδικά, από το sing-along «συναυλιακό» σημείο με τα «οοο», το τραγούδι μετουσιώνεται σε έναν ύμνο από νότες με αυτόν το χειμαρρώδη λυρισμό των solos της κιθάρας να απογειώνει το τραγούδι. Η συνέχεια δίνεται με ακόμα πιο επαναστατικό «αέρα» με το «Nature Is The Devil’s Church» να περικλείει με τη σφοδρότητα του όλο τον χώρο. Τα φωνητικά και το ρεφραίν σε απορροφούν και σε παραπέμπουν σε άλλη μυθική διάσταση με το πάθος και την καλλιτεχνική ευφυία τους. Ειδικά αυτό το  ρυθμικό και πομπώδες, σαν βήμα παρέλασης, εναρκτήριο riff είναι τόσο εθιστικό που ούτε με εγχείρηση στον εγκέφαλο δεν αφαιρείται! Καθοριστικό ρόλο σε αυτό παίζει και η παραγωγή, καθώς όλα τα όργανα ακούγονται έντονα και ισορροπημένα, σαν να παίζει η μπάντα δίπλα σου ζωντανά! Θεωρώ ότι όλο το «mentalité» της μπάντας ενσαρκώνεται σε αυτό το κομμάτι.

Φυσικά, όπως και στα προηγούμενα άλμπουμ τους δεν λείπουν οι πιο μακροσκελείς και εσωστρεφείς δεκάλεπτες συνθέσεις, όπως είναι οι αργόσυρτες ραψωδίες «She Wolves of the Savage Season» και «Ruin Upon the Temple Mount» που, σαν άλλος ένας επιτύμβιος, δημιουργούν μία σκοτεινή και συνάμα «διαβολική» – γεμάτη doom θεατρικότητα – ατμόσφαιρα. Τέλος, ως καλοί «ολντσκουλάδες» οι DREAD SOVEREIGN, προκειμένου να διατηρήσουν την παράδοση,  κρατούν για επίλογο την φοβερή διασκευή στο «You Don’t Move Me (I Don’t Give a Fuck)»  των BATHORY. Αν και καταπληκτική η εν λόγω εκτέλεση, ακούγεται  κάπως ξένη στο όλο ύφος του άλμπουμ αλλά λόγω του «bad-ass attitude» του συγκροτήματος, είναι άκρως δικαιολογημένη.

Ένας δίσκος καλύτερος από τις προηγούμενες δουλειές της μπάντας, που απαιτεί περισσότερα ακούσματα προκειμένου να τον αντιληφθείς και να τον απολαύσεις περισσότερο. Το «Alchemical Warfare» επαινεί το παλιό κλασσικό Doom Metal μεγάλων δασκάλων όπως οι THE OBSESSED, SAINT VITUS και TROUBLE. Το άλμπουμ λειτουργεί ως λυτρωτική εμπειρία  και συστήνεται ανεπιφύλακτα, όχι μόνο στους die hard οπαδούς των PRIMORDIAL, αλλά και σε όσους αρέσκονται σε πιο γνήσιες metal εκδοχές με ολοκληρωμένη υπόσταση και αληθινή ουσία…

Βαθμολογία: 7,5/10
Συντάκτης: Νίκος Μαθιόπουλος
Διαδικτυακός Σύνδεσμος: DREAD SOVEREIGN – Σελίδα Bandcamp