Χρονολογία: 2020 
Συνολική Διάρκεια: 02:29:39
Εταιρεία: InsideOut Music

Το 1999 οι DREAM THEATER μας χάρισαν το magnum opus τους και αυτό που κατά πολλούς θεωρείται το καλύτερο άλμπουμ στην ιστορία ενός από τα πιο γνωστά, επιδραστικά και σημαντικά Progressive Metal συγκροτήματα. Ο λόγος φυσικά για το «Metropolis Pt. 2: Scenes From A Memory», την πολυπόθητη συνέχεια μιας  ιστορίας που ξεκίνησε με το τρομερό «Metropolis (Part 1: The Miracle And The Sleeper)» από το  «Images And Words» του 1992.

Ο John Petrucci και η παρέα του μας προσφέρουν την ζωντανή εκτέλεση αυτού του μνημειώδους άλμπουμ, όπως αυτό ηχογραφήθηκε στο Λονδίνο, τον Φεβρουάριο του 2020 στο Hammersmith Apollo. Την συναυλία ξεκινάνε έξι τραγούδια από διάφορες κυκλοφορίες της μπάντας, με κορυφαίο εκτελεστικά το υπέροχο «A Nightmare To Remember» από το «Black Clouds And Silver Linings», με όλα τα δεκαέξι του λεπτά να αποδίδονται υπέροχα.

Το instrumental «Scenes Live Intro» σηματοδοτεί την έναρξη της παρουσίασης του πραγματικά υπέροχου concept άλμπουμ των Αμερικανών και παράλληλα ενός ξεχωριστού event για τα εικοστά του γενέθλια. Για περίπου 80 λεπτά και μέχρι να ακουστεί η ένατη πράξη του έργου τους και το «Finally Free», οι DREAM THEATER, βρίσκονται σε έναν ανεπανάληπτο εκτελεστικό οργασμό, ζώντας κυριολεκτικά αυτό που παρουσιάζουν σε ένα εκστασιασμένο κοινό. Την συναυλία κλείνει το «At Wit’s End» από το άλμπουμ τους «Distance Over Time» ενώ ακολουθεί και ένα bonus track, το πολύ όμορφο «Paralyzed».

Η εμπειρία του να βλέπει κανείς αυτούς τους μεγάλους μουσικούς να παρουσιάζουν επί σκηνής αυτό το τόσο σημαντικό έργο τους στην ολοκληρία του, είναι σίγουρα μοναδική. Αντίστοιχα και αυτή η ζωντανή κυκλοφορία, μεταφέρει την ατμόσφαιρα και την σπουδαιότητα αυτού του εγχειρήματος και σίγουρα η ακρόαση του, μόνο ικανοποίηση μπορεί να φέρει στους οπαδούς του συγκροτήματος αλλά και στους μουσικόφιλους γενικότερα.

Η παραγωγή του άλμπουμ είναι πολύ ικανοποιητική και το συγκινητικό κλίμα της συναυλίας εμφανές. Οι ίδιοι οι DREAM THEATER, όπως αναμενόταν είναι αψεγάδιαστοι, από τα πλήκτρα στο μπάσο και από τα τύμπανα στην κιθάρα. Αν κάτι όμως ίσως ξενίσει τον ακροατή, δυστυχώς, αυτό είναι η απόδοση του James LaBrie. Η χροιά του είναι όμορφη, η προσπάθεια του δεδομένη αλλά κάπου μάλλον χαλάει -ένα κατά τα άλλα- πολύ όμορφο εγχείρημα.

Βαθμολογία: Δ/Α
Συντάκτης: Φανούρης Εξηνταβελόνης
Διαδικτυακός Σύνδεσμος: DREAM THEATER – Επίσημη Σελίδα