Χρονολογία: 2020
Συνολική διάρκεια: 36:20
Εταιρεία: Selfmadegod Records
Στο μακρινό πια 2012 υπήρξε μια περίοδος που αναζητούσα συγκροτήματα που θα προέρχονταν από τα πιο «θορυβώδη» παρακλάδια του Extreme ηχητικού σύμπαντος, ξεκινώντας από Grindcore, Hardcore, Crust Punk μέχρι και Sludge, αλλά θα είχαν τη τάση να προκαλέσουν τα μουσικά όρια του εκάστοτε πυρήνα τους με ανορθόδοξους πειραματισμούς και διάχυτη μαυρομεταλλική διάθεση και ατμόσφαιρα. Η αναζήτηση αυτή μου γνωστοποίησε ιδιαίτερες μπάντες με τους Βορειο-Αμερικάνικης προελεύσεως YOUNG AND IN THE WAY, MUTILATION RITES, WRECK AND REFERENCE και WAKE κυρίως να ξεχωρίζουν.
Το γεωγραφικό μονοπώλιο στο συγκεκριμένο μοτίβο έσπαγε το Αθηναϊκό τρίο των DEPHOSPHORUS (αναδύθηκαν από τις στάχτες των STRAIGHTHATE) με την πρώτη ολοκληρωμένη κυκλοφορία τους, το «Night Sky Transform». Ο Death Metal/Grindcore πυρήνας του εμπλουτισμένος με «μαυρόψυχο» sludge όγκο, τα ψυχικής εντάσεως Hardcore/Punk φωνητικά του Πάνου Αγόρου και η κοσμική ατμοσφαιρικότητα με τις διαστρικές επικλήσεις στο φοβερό «Aurora» με εντυπωσίασαν και με κέρδισαν από το πρώτο άκουσμα. Ένα ξεχωριστό, καθαρά προσωπικό ηχητικό αποτύπωμα, το οποίο οι ίδιοι εύγλωττα χαρακτηρίζουν ως Astrοgrind. Η προσθήκη του Γιάννη Βότση στα ντραμς προσέδωσε στο πιο πληθωρικό συνθετικά «Ravenous Solemnity» του 2014 μεγαλύτερο δυναμισμό με συνεχείς εναλλαγές στις ταχύτητες και τα συναισθήματα, καθώς μια DEATHSPELL OMEGA αύρα πλανάται περήφανα σε 2-3 κομμάτια. Ύστερα από την προσάρτηση τους στην Πολωνική Selfmadegod Records, το 2017 στο «Impossible Orbits» διαφοροποίησαν ελαφρώς την προσέγγισή τους, επιλέγοντας ένα πιο riff-o-κεντρικό τρόπο έκφρασης με πιo ξεκάθαρους crust punk προσανατολισμούς, ο οποίος υστερούσε σε εναλλαγές αλλά λόγω της αισθητά βελτιωμένης παραγωγής ενίσχυε την ηλεκτρική ένταση και τον in your face χαρακτήρα του υλικού.
Το Σεπτέμβριο οι DEPHOSPHORUS κυκλοφόρησαν την τέταρτη ολοκληρωμένη δισκογραφική δουλειά τους «Sublimation», εμπνευσμένο στιχουργικά από την ομώνυμη θεωρία για τις «σιωπηλές» μάχες των διαστάσεων, όπως παρουσιάστηκε από τον Σκωτσέζο Iain Μ. Banks στο ύστατο sci-fi βιβλίο του «The Hydrogen Sonata». Η ιδιαιτερότητα της θεματολογίας τους ταυτίζεται απόλυτα με τις ιδιαιτερότητες των μουσικών τους εξερευνήσεων στο «Sublimation», ενώ η αυξημένη παρουσία ελληνικών στίχων κάνει πιο ελκυστικό το αφηγηματικό του προσωπείο. Τα φωνητικά πιο πνιγηρά (σχεδόν σπαρακτικά), η κιθαριστική δουλειά από τον Θάνο Μαντά καταιγιστική, εξαπολύοντας αλλεπάλληλα riff, ενώ είναι ξεκάθαρο πως ύστερα από την έλευση του Κώστα Ραγιαδάκου στο μπάσο, το Rhythm Section ακούγεται πιο συμπαγές και στιβαρό από ποτέ καθώς σε παρασύρει με το εθιστικό BOLT THROWER-ίζον groove του. Η ικανότητα των DEPHOSPHORUS να περιπλανιούνται σε ενά ευρύ φάσμα extreme ιδιωμάτων, τό οποίο εκτείνεται από Black, Death, Grind, Post-Hardcore μέχρι Crust Punk,Sludge Metal ακμάζει στη συνθετικά πιο ώριμη κυκλοφορία τους, όπου κάθε εναλλαγή σε ρυθμό, ταχύτητα , διάθεση είναι αβίαστη και πλήρως εναρμονισμένη σαν ένα ενιαίο ηχητικό σύνολο, με την φρέσκια χρήση ambient ηλεκτρονικών ήχων να ενισχύει την διαστρική τους διάσταση. Τα θυελλώδη «Βορά των αιώνων (Devoured By Aeons)» και «Προς το απόκοσμο φως του πυρήνα (Towards the Eerie Light of the Core)», το «Absurd Αftermath» με τους κυμβαλισμούς, τις ψαλμωδίες και την πιο rock διάθεση και το επικό πιο mid-tempo επτάλεπτο «The Mists Rose Like Departing Dreams» ξεχωρίζουν προσωπικά, αν και το άλμπουμ απολαμβάνεται στην ολότητα του και σίγουρα συνίσταται για αλλεπάλληλες ακροάσεις.
Οι DEPHOSPHORUS παρουσιάζουν με το «Sublimation» την ποιοτικότερη κυκλοφορία τους και συνολικά μια από τις πιο ιδιαίτερες και αυθεντικές προτάσεις στο παγκόσμιο extreme underground. Με το δικό τους Astrogrind ως πλοηγό στη δυστοπία του παρόντος σε προσκαλούν να προκαλέσεις την φαντασία σου και να περιπλανήθεις σε κόσμους όχι και τόσο μακρινούς…όπως υποστηρίζουν και οι ίδιοι άλλωστε IMAGINATION IS FUTURE HISTORY…
Βαθμολογία: 7,5/10
Συντάκτης: Γιώργος Κολυβάνος
Διαδικτυακός Σύνδεσμος: DEPHOSPHORUS – Σελίδα Bandcamp
Με εντυπωσιάζει πάντα το cosmic/astro και με εντυπωσίασε ο όρος astrogrind ! πιστεύω , βρισκόμαστε όντως σε ένα νέο κύμα και πόσο ενδιαφέρον είναι πως η επιστήμη/ το σύμπαν , η cosmic horror φαντασία και ερωτήματα φιλοσοφικού και επιστημονικού ενδιαφέροντος βρίσκονται πλέον και εκφράζονται μέσα από την μουσική. Μου άρεσε αρκετά το συγκεκριμένο και ο συνδυασμός με αποτέλεσμα κάτι καινούριο .Μπράβο και για την περιγραφή. Μου άρεσε αυτό το χαοτικό συναίσθημα που μας προκαλεί για το άγνωστο !