Χρονολογία: 2020
Συνολική Διάρκεια: 42:26
Εταιρεία: Century Media
Μπορεί η θρυλική ατάκα από την cult ‘80s, ελληνική ταινία «Hooligans» να λέει πως «η αλήθεια βρίσκεται στους SEX PISTOLS», όμως, στην πραγματικότητα η αλήθεια βρίσκεται στους NAPALM DEATH.
Οι NAPALM DEATH σίγουρα -και απολύτως δικαιολογημένα- φημίζονται για την ακεραιότητά τους ως συγκρότημα, γεγονός που οφείλεται στην πάντα ξεκάθαρη πολιτική τους στάση που συμβαδίζει απόλυτα με το περιεχόμενο των στίχων τους, αλλά και στο ότι διατηρούν σταθερά ένα anti-rockstar προφίλ χωρίς να προδίδουν τις underground καταβολές τους με το να χρησιμοποιούν διαρκώς κάθε λογής marketing κόλπο προκειμένου ν’ αυξήσουν τη δημοτικότητά τους στο mainstream metal κοινό του οποίου η πλειοψηφία (κακά τα ψέματα) καταναλώνει μουσική τελείως εφήμερα, σαν να τρώει junk food. Ό,τι έχουν καταφέρει μέχρι στιγμής αυτοί εδώ οι τύποι από το Birmingham, το έχουν καταφέρει αποκλειστικά και μόνο με την προσωπική τους δουλειά και αφοσίωση στη μουσική τους, όμως, ποτέ δεν επαναπαύθηκαν στις «δάφνες» τους, γι’ αυτό και παρά τα σχεδόν 40 χρόνια πορείας τους, δεν θα βρείτε σήμερα ούτε έναν άνθρωπο που θα χαρακτήριζε τους NAPALM DEATH «δεινόσαυρους». Άλλωστε, παρόλο που μιλάμε για το σχήμα που εφηύρε το grindcore και αποτέλεσε μία από τις «κολώνες» της ανάπτυξης του ακραίου metal και hardcore ήχου, το μουσικό ύφος των NAPALM DEATH ποτέ δεν παρέμεινε στάσιμο (όπως αντίστοιχα άλλων grind συγκροτημάτων που κατάντησαν γραφικά) αλλά κατά καιρούς εμπλουτιζόταν με διάφορες άλλες επιρροές.
Έτσι, λοιπόν, ακούγοντας το «Throes of Joy in the Jaws of Defeatism», οι φίλοι του συγκροτήματος δεν θα εκπλαγούν με τραγούδια όπως το «Amoral» το οποίο έχει ξεκάθαρα ένα KILLING JOKE vibe, ή με τα «Invigorating Clutch» και «A Bellyful of Salt and Spleen» που φανερώνουν επιρροές από SWANS μέχρι GODFLESH, επειδή αυτά τα στοιχεία είχαν αρχίσει να εντάσσονται σταδιακά στον ήχο της μπάντας ήδη από τα δύο προηγούμενα albums της («Utilitarian» & «Apex Predator – Easy Meat»), όμως, τώρα φαίνεται να έχουν ενσωματωθεί πλήρως, με αποτέλεσμα οι NAPALM DEATH εν έτει 2020 να ηχούν πιο ενδιαφέροντες κι επίκαιροι από ποτέ. Φυσικά, από το «Throes of Joy…» δεν λείπουν και οι αναμενόμενες grind καταιγίδες όπως το «Fuck the Factoid», το «Backlash Just Because», το «That Curse of Being in Thrall» ή το ομότιτλο κομμάτι του album, καθώς και οι θανατηφόρες up-tempo «γκρούβες» με riffs που παίρνουν κεφάλια σε συνθέσεις όπως τα «Contagion», «Zero Gravitas Chamber» και «Fluxing of the Muscle», ενώ συνολικά μπορώ να πω ότι έχουμε να κάνουμε με το πιο πλήρες album του σχήματος εδώ και καιρό, τόσο από άποψη ποικιλομορφίας όσο και από άποψη συνθετικής έμπνευσης. Η υποδειγματική παραγωγή και μίξη του «Throes of Joy…» είναι γι’ άλλη μία φορά δουλειά του μόνιμου συνεργάτη των Άγγλων, Russ Russell, ενώ αξίζει να σημειωθεί ότι τα κιθαριστικά μέρη ηχογραφήθηκαν τόσο από τον Shane Embury όσο και από τον Mitch Harris, ο οποίος αποχώρησε πλέον οριστικά από το συγκρότημα.
Συνοψίζοντας, το «Throes of Joy…» θεωρώ ότι είναι μία κυκλοφορία που θα μνημονεύεται στο μέλλον ως μία από τις ποιοτικότερες της μπάντας, ενώ συγκαταλέγεται με άνεση μέσα στα καλύτερα albums του 2020. Και δεν μπορεί κανένας να μου βγάλει από το μυαλό ότι οι NAPALM DEATH είναι ένα από τα ελάχιστα συγκροτήματα που κάνουν αυτόν τον γαμημένο πλανήτη ένα καλύτερο μέρος.
Βαθμολογία: 8,5/10
Συντάκτης: Γιάννης Πούσιος
Διαδικτυακός Σύνδεσμος: NAPALM DEATH – Επίσημη Σελίδα
Το άκουσα λίγο αργά και το προσέγγισα με δυσπιστία… τώρα είμαι με μυαλο ομελέτα. ΔΙΣΚΑΡΑ.