Χρονολογία: 2020
Συνολικός Χρόνος: 72:22
Εταιρεία: Metal Blade

Με τον Jim Matheos ξανά στο τιμόνι της παραγωγής, τα μέλη των FATES WARNING ηχογράφησαν τα μέρη τους ο καθένας ξεχωριστά, άλλος στο Los Angeles, άλλος στο San Antonio του Texas, άλλος στο New Hampshire, ενώ ο Ray Adler που ζει στη Ισπανία ηχογράφησε τη φωνή του σε ένα μικρό studio στη Μαδρίτη κατά τη διάρκεια της πανδημίας. 13 τραγούδια συνολικής διάρκειας 72:22 λεπτών είναι μάλλον μεγαλόπνοο σχέδιο και με δεδομένη την ιστορία και το βάρος που το όνομά τους φέρει, οι πρωτοπόροι Prog metallers FATES WARNING καλούνται να κοιτάξουν στα μάτια τους fans τους και να κυκλοφορήσουν άλλο ένα υψηλής ποιότητας άλμπουμ μέσα σε πολύ δύσκολες και περίπλοκες συνθήκες. Και σε μεγάλο βαθμό το κατάφεραν..

1. The Destination Onward

Ο δίσκος ξεκινά σε ονειρική και αιθέρια ατμόσφαιρα. Οι Jarzombek και Matheos στήνουν τη σκηνή, ο Adler μπαίνει με μια υπέροχη μελωδία και λίγα δευτερόλεπτα αργότερα όλη η μπάντα γεμίζει το ηχητικό φάσμα. Γεμάτες κιθάρες, τεχνικό μπασοτύμπανο, σολιστικά μέρη με άποψη, κρυστάλλινα καθαρά πάνω σε βαριά αλλά οργανικά distortions, πολλαπλές φωνητικές γραμμές που πετούν μέσα στο στερεοφωνικό πεδίο ερωταπαντώντας η μία στην άλλη. Όλα τα στοιχεία που καθορίζουν την ηχητική ταυτότητα του συγκροτήματος είναι παρόντα και η μπάντα μοιάζει να πιάνει το νήμα από εκεί που το άφησε με το καταπληκτικό «Theories Of Flight» τέσσερα χρόνια πριν.

2. Shuttered World

Τετράγωνο 4/4, riffs με δύναμη και αμεσότητα και πολύ old school αμερικάνικο Power-Prog; Ο Jim Matheos ξεκίνησε να συνθέτει τα κομμάτια του καινούριου δίσκου μετά το τέλος της περιοδείας του 2019 με τους QUEENRYCHE και πιστεύω πως με το «Shuttered World» παίρνουμε μια γεύση του αποτελέσματος αυτής της κοινής τους σκηνικής εμπειρίας.

3. Alone We Walk

Πολυρυθμία, καθαρές και παραμορφωμένες κιθάρες που συνηχούν, υψηλού επιπέδου drumming (ένα από τα ομορφότερα snares που έχω ακούσει ποτέ), δυναμικές, ενδιαφέρουσα δομή, περιπλοκότητα που αποδίδεται με χειρουργική ακρίβεια. Οι προπάτορες του Prog-metal FATES WARNING, κάνουν αυτό που ξέρουν καλύτερα. Μπορεί εδώ να μην εξερευνούν νέες ηχητικές περιοχές, ωστόσο φτιάχνουν έναν χάρτη από όλα τα απάτητα μονοπάτια που οι ίδιοι άνοιξαν κατά τη διάρκεια της μακράς καριέρας τους χωρίς ποτέ να χάνουν το στόχο τους και την καλλιτεχνική τους συνέπεια και αυτόν τον χάρτη παραδίδουν στις νέες γενιές ακροατών.

4. Now Comes the Rain

Στις 7 Οκτώβρη 2020, το «Here Comes The Rain» κυκλοφόρησε ως το δεύτερο single με πρώτο να είναι το «Scars» που είχε βγει τον Αύγουστο. Κατά τη γνώμη μου είναι ένα καλό τραγούδι, εύπεπτο και μια μάλλον πιο ραδιοφωνική στιγμή του άλμπουμ.

5. The Way Home

Κιθαριστικές αρμονικές που ακολουθούνται από μια πανέμορφη μελωδική γραμμή στη φωνή την οποία ζεσταίνει με ονειρικά αρπέζ ο Matheos, μετατονίσεις  που έρχονται γλυκά και αβίαστα είναι η συνταγή με την οποία ξεκινά το τραγούδι. Ένα ματζόρε γενικό περιβάλλον με μια μινόρε σκιά, η μουσική και οι στίχοι αλληλοσυμπληρώνονται τέλεια σε αυτό το λυρικό αποκορύφωμα όταν η όλη διάθεση ξαφνικά αλλάζει: Μπάσο, κιθάρα και τύμπανα ξεκινούν έναν αυτοσχεδιαστικό διάλογο. Τα riffs που ακολουθούν παναρισμένα εντελώς δεξιά και αριστερά, σε συνδυασμό με ένα νευρωτικό παίξιμο από τον Jarzombek αυξάνουν την ένταση, αφήνοντας το μπάσο στη μέση με ένα ρυθμικό pattern σε όγδοα να μοιάζει με μια άγκυρα που κρατάει το πλοίο στη θέση του μέχρι που ο Joye Vera λύνει το pattern και το ρεφρέν απελευθερώνεται ξεσπώντας στο χώρο. Ένα υπέροχο σόλο ακολουθεί δείχνοντας το δρόμο προς το outro και αυτό είναι ένα πραγματικό παράδειγμα αρχιτεκτονικής για τις εξαιρετικές μουσικές δομές που μπορεί να παρουσιάσει αυτή η μπάντα: περίπλοκες και δυναμικές αλλά ποτέ βεβιασμένες.

6. Under the Sun

Το έκτο κομμάτι ξεκινά με ένα σύνολο εγχόρδων και είναι η πρώτη φορά που οι Fates χρησιμοποιούν κάτι τέτοιο σε ηχογράφηση. Είναι διακριτικά παρόν μέχρι το τέλος του κομματιού που μάλλον ακολουθεί το στυλ του «Here Comes The Rain» με μια προσέγγιση πιο ευθεία κι αρκετά απλούστερη. Ο Ray Adler που έχει εμπλακεί βαθιά στη δημιουργική διαδικασία γι’αυτό το τραγούδι σχολιάζει: «Στην πραγματικότητα ήταν ένα μικρό μέρος ενός άλλου τραγουδιού του δίσκου. Δεν νομίζω ότι ο Jim (Matheos) είχε φωνητικά στο μυαλό του για το συγκεκριμένο, αλλά μια μέρα μου έστειλε τις κιθάρες και με ρώτησε αν πίστευα πως θα μπορούσαμε να φτιάξουμε ένα ολόκληρο τραγούδι από αυτό. Του είπα να μου αφήσει λίγο χρόνο να το δουλέψω. Η ειρωνεία ήταν ότι είχα ήδη μια μελωδία στο μυαλό μου την οποία τραγουδούσα εδώ και μερικούς μήνες, και δεν ήξερα που θα μπορούσα να τη χρησιμοποιήσω, αλλά ήταν ήδη εκεί».

7. Scars

Το «Scars» ήταν το πρώτο single του άλμπουμ και ένα κομμάτι πολλά υποσχόμενο για τους φανατικούς οπαδούς των Fates. Υπάρχει το άρωμα της εποχής του “FWX” και ο ήχος του προσεγγίζει το γενικά βαρύτερο «Theories of Flight». Αν η μια πλευρά του νομίσματος είναι το «Scars» και η άλλη το «Now Comes the Rain», ο Adler έχει δίκιο όταν λέει πως «Προσπαθήσαμε να δώσουμε στον ακροατή ένα σύνολο διαφορετικών ακουσμάτων, δεν θέλαμε ένα άλμπουμ όπου κάθε τραγούδι να ακούγεται το ίδιο με το προηγούμενο». Είναι ξεκάθαρο πια για τον ακροατή πως το «Long Day…» είναι ένα άλμπουμ που προσπαθεί να έρθει σε επαφή με ένα ευρύτερο κοινό, έχοντας δυνατές progressive στιγμές, βαριά και in-your-face κομμάτια και πιο μινιμαλιστικά ραδιοφωνικά περάσματα. Έχοντας φτάσει στην ακρόασή μας μέχρι τη μέση του άλμπουμ, το ερώτημα που τίθεται είναι: «θα μπορέσουν να επιτύχουν ένα τελικό αποτέλεσμα που να εξισορροπεί με επιτυχία όλα τα προαναφερθέντα στοιχεία;».

8. Begin Again

Φαντάζομαι τον Jim Matheos να αναρωτιέται ποιος θα ήταν ο καταλληλότερος τεχνικός ήχου για τη μίξη και το mastering του νέου και κάπως ετερογενούς υλικού της μπάντας. Ο Jens Bogren είχε κάνει σπουδαία δουλειά στο «Theories Of Flight», αλλά εκείνο το άλμπουμ έτεινε περισσότερο προς την heavy πλευρά του genre. Τώρα χρειάζεται να βρεθεί κάποιος άλλος, ίσως πιο πολύπλευρος ηχητικά… και αυτός ο άνθρωπος θα ήταν τελικά ο «Evil» Joe Barresi. Έχοντας δουλέψει με μπάντες όπως οι TOOL, οι QUEENS OF THE STONE AGE, οι ALICE IN CHAINS, οι SOUNDGARDEN, αλλά και με πιο extreme σχήματα όπως οι ISIS και οι ENSLAVED, οι πάντες στο χώρο γνωρίζουν πως έχει τις ικανότητες να φέρει εις πέρας μια τόσο απαιτητική δουλειά όσο το καινούριο άλμπουμ των FATES WARNING. Με τις παραπάνω σκέψεις στο μυαλό ακούω το κομμάτι να ξεκινάει και σκέφτομαι «Ε να λοιπόν μια τσαντισμένη alternative μπάντα από τα ‘90s», αλλά είναι πάντα οι FATES WARNING και η ηχητική μετάλλαξη είναι εντυπωσιακή, σαν τον ήχο της αντανάκλασής τους στον καθρέφτη. Μια πραγματικά ευχάριστη έκπληξη…

9. When Snow Falls

Αν ένα ταξίδι αντανακλάσεων ξεκίνησε με το προηγούμενο τραγούδι, συνεχίζεται και με αυτό και πίσω από το τιμόνι του rhythm section βρίσκεται αυτή τη φορά ο κύριος Gavin Harrison των PORCUPINE TREE. Ήταν ο drummer με το τόσο ξεχωριστό στυλ που διαμόρφωσε τον ήχο του κομματιού ή μήπως ήταν η σύνθεση που καλούσε έναν drummer σαν τον Gavin Harisson; Στο κομμάτι υπάρχουν ηλεκτρονικά στοιχεία, καθαρές κιθάρες με delay, μινιμαλιστικά μέρη που επικεντρώνονται στα φωνητικά. Θα έλεγα πως το «When Snow Falls» είναι η πιο ψυχεδελική στιγμή του άλμπουμ. Μια μελαγχολική post-rock σύνθεση με πολύ ανοιχτό χώρο και πανέμορφες μελωδίες.

10. Liar

Άλλο ένα τραγούδι σε 4/4 που θυμίζει έντονα το στυλ του δεύτερο τραγουδιού του δίσκου. Ανοιχτά distorted ακόρντα, Heavy Metal drumming με πολλά fills και είμαστε ξανά σε αυτή την περιοχή του αμερικάνικου power-Prog που γέμιζε στάδια. Πάντα ενδιαφέροντα riffs, εναρμονισμένα backing vocals, μελωδικά solos χωρίς εκπλήξεις και ναι, είναι ένα ξεκάθαρα συναυλιακό κομμάτι.

11. Glass Houses

Το κομμάτι ακολουθεί το «Liar» με την ίδια διάθεση. Δυναμικά μελωδικά hooks πάνω σε ένα στρώμα ευθύτατου Power-Prog metal. Λιγότερη ρυθμική περιπλοκότητα, περισσότερη συμπυκνωμένη ενέργεια.

12. The Longest Shadow Of The Day

Το κομμάτι ανοίγει τζαζιστικά με τον Matheos και τον Vera να ανταλλάσσουν αυτοσχεδιασμούς πάνω σε ένα ostinato ενώ ο Jarzombek φτιάχνει πύργους από άμμο πάνω στα τύμπανά του. Τρία λεπτά αργότερα βρισκόμαστε σε ένα σκοτεινό παραμορφωμένο σύμπαν με ουράνια σώματα φτιαγμένα από μελωδίες και riff να περιστρέφονται γύρω από ένα ντραμιστικό ήλιο. Βρισκόμαστε στην επιφάνεια ενός πλανήτη που η aurora borealis του, φτιαγμένη από chorus και tape delay, φέγγει στον ορίζοντα. Εκεί η φωνή του Adler ακούγεται σαν τον άνεμο που διασχίζει ερημικές και παγωμένες περιοχές ενώ τα κιθαριστικά solos πέφτουν σαν κομήτες στον ξάστερο νυχτερινό ουρανό. Το αγαπημένο μου κομμάτι του άλμπουμ.

13. The Last Song

Ονειρικές ακουστικές κιθάρες περιτριγυρίζουν την εξαιρετική τραγουδιστική ερμηνεία του Ray Adler. «This Is The Last Song» indeed.

---

Το αναγνωρισμένο από κοινό και κριτικούς «Theories Of Flight» ήταν ένα Progressive Metal αριστούργημα. Τέσσερα χρόνια αργότερα κάθε fan των FATES WARNING αναρωτιέται αν η μπάντα θα μπορέσει να ξεπεράσει τον εαυτό της δίνοντας μια πιο βαριά, πιο περίπλοκη, πιο… γενικά μια «πιο» κυκλοφορία σε όλα τα επίπεδα. Μα, τη στιγμή που όλοι μας είχαμε το «Theories…» στο μυαλό, ο Jim Matheos και η παρέα του προετοίμαζαν κάτι διαφορετικό, αισθητικά ευρύτερο. Κομμάτια όπως τα «The Destination Onward», «Alone We Walk», «The Way Home», «Scars» και «The Longest Shadow of the Day» είναι οι FATES WARNING στον αστερισμό του «Theories Οf Flight». Heavy Progressive, no-excuses metal με το «The Longest Shadow…» να είναι ένα άλμα προς το να ξεπεράσουν τους εαυτούς τους συνθετικά.

Με τα «Shuttered World», «Liar» και «Glass Houses» έχουμε μια θαρραλέα, bigger-than-life αμερικάνικη power-prog προσέγγιση και ενώ τα «Now Comes the Rain», «Under the Sun» και «The Last Song» είναι πιο εύπεπτα και χωρίς εκπλήξεις, τα «Begin Again» και «When Snow Falls» αποτελούν μια ειλικρινή και ενδιαφέρουσα προσπάθεια της μπάντας να προσεγγίσει έναν άλλο ήχο.

Θα έλεγα πως το «Long Day Good Night» είναι ένα διηγηματικό εγχείρημα επικών διαστάσεων. Παρότι δεν πρόκειται για ένα concept άλμπουμ θεματικά, ηχητικά κάθε τραγούδι έχει μια συγκεκριμένη θέση και χρόνο ύπαρξης και ως σύνολο ο δίσκος αναπνέει ενέργεια και ζωτικότητα. Η μπάντα έχει σίγουρα καταφέρει να προχωρήσει μπροστά, αυτή τη φορά διευρύνοντας την ηχητική της παλέτα, αν και από τη στιγμή που υπάρχει ένα κομμάτι όπως το «The Longest Shadow Of The Day» στο άλμπουμ, δεν μπορώ παρά να ευχηθώ το συγκρότημα να ακολουθήσει την εξερεύνηση του ήχου του προς εκείνη την κατεύθυνση.

Την εποχή των ψηφιακών μέσων διανομής, η ερώτηση που τελειώνει αυτή την παρουσίαση οφείλει να είναι: Θα αγοράσω / θα αγοράσετε το «Long Day Good Night» των FATES WARNING; Ναι, για μένα είναι ένα απόλυτο must για τη συλλογή μου. Για σας;

Βαθμολογία: 8/10
Συντάκτης: Γιάννης Τζιάλλας
Διαδικτυακός Σύνδεσμος:  FATES WARNING – Επίσημη Σελίδα