(Season Of Mist)
Συνολική διάρκεια: 43:28

        Οι NUMENOREAN είναι μια πενταμελής  μπάντα από το Calgary του Καναδά που ιδρύθηκε το 2011. Η κυκλοφορία του ανατρεπτικού “Sunbather” των Καλιφορνέζων DEAFHEAVEN τo 2013, αποτέλεσε σημείο αναφοράς και επηρέασε πολλά  νέα συγκροτήματα, διευρύνοντας τα  έτσι και αλλιώς απροσδιόριστα όρια του Black Metal. Ένα από αυτά ήταν και οι Καναδοί  που κυκλοφορήσαν  το ντεμπούτο τους “Home” το 2016, ένα τυπικό αλλά καλοπαιγμένο δείγμα Blackgaze με μια υποβόσκουσα Depressive Black Metal αύρα (εμπνευσμένη από τους φοβερούς  WOODS  OF DESOLATION) ,που κίνησε τη δισκογραφική περιέργεια της Season of Mist  η οποία  και τους υπέγραψε.

      Φέτος, με το “Αdore”, ένα ατμοσφαιρικό concept δημιούργημα (σ.σ. χαμένες αγάπες και συνεπακόλουθες υπαρξιακές αναζητήσεις…), μας παρουσιάζουν ένα αμάλγαμα Blackgaze, Progressive metal, Melodic Black περασμάτων και Post-Rock στοιχείων. Μετά το εντυπωσιακό soundtrack-ικής αισθητικής εισαγωγικό “Νocebo”,οι NUMENOREAN εφορμούν σε μια καταιγίδα απόγνωσης και οργισμένης μελαγχολίας με κομμάτια όπως το “Portraif of Pieces” και το “Regret” να χαρακτηρίζονται από έντονη Progressive διάθεση, μια ενδιαφέρουσα νεοφερμένη GOJIRA groove-ίλα στις κιθάρες και οργανικό τεχνικότατο ήχο στο percussion. Όλα “χρωματίζονται” συναισθηματικά από τα ιδιαίτερα φωνητικά του Brandon Lemley (και κάποια backing vocals από τον Roger LeBlanc a.k.a. Mr Broody Brood!!!!!!) που πέρα από τις κλασσικές screamo μαυρομεταλλικές κραυγές (σήμα κατατεθέν του George Clarke των DEAFHEAVEN), εκτείνονται σε πιο αισθαντικά melodic Hardcore μονοπάτια (θυμίζοντας TOUCHE AMORE’ και LA DISPUTE μέχρι και KILLSWITCH ENGAGE της πρώτης εποχής) και  Etherial Wave σε κάποια από τα  πέντε intro, outro και ιντερλούδια (εισέπραξα vibes από ELEND και DECORYAH).

      Στο δεύτερο μισό όμως, κατεβάζουν ταχύτητες και αναλώνονται σε δυο συμπληρωματικά ιντερλούδια-γέφυρες (και το αδιάφορο acoustic outro), χάνουν σε ορμή και με κυρίαρχη τη φωνητική μελωδικότητα τους παράγουν φλύαρες στιγμές επιτηδευμένης συναισθηματικότητας. Το πιο άνευρο (από τα ολοκληρωμένα κομμάτια) και με κάποια επανηληπτικά κιθαριστικά θέματα “Coma” δεν βοηθάει στο πιο βαρετό και επιφανειακό σημείο το δίσκου. Όλα καταλήγουν στο πολυδιαστάτο ομώνυμο  “Adore” , που με το ENSLAVED-ικό του Riff υπογραμμίζει τις καλύτερες στιγμές και τις πιο ενδιαφέρουσες ιδέες των NUMENOREAN.

      Το επιτηδευμένο δεύτερο μισό μετριάζει την οργισμένη μελαγχολία του πρώτου,αφήνει την αίσθηση του ανολοκλήρωτου και αφαιρεί πόντους απο τους Καναδούς αλλά σίγουρα δεν αφαιρεί την ικανότητα τους, αξιοποιώντας τις πάρα πολλές επιρροές τους, να μας παραδώσουν στο μέλλον ένα πιο συμπαγές δημιούργημα στοχευμένων συναισθηματικών εντάσεων και κορυφώσεων.

6,5/10  

Γιώργος Κολυβάνος

https://numenorean.bandcamp.com/