Χρονολογία: 2020
Συνολική Διάρκεια: 40:59
Εταιρεία: Noble Demon
Σαν να ξύπνησαν από λήθαργο, η μπάντα-side project του πολυάσχολου Tuomas Saukkonen, εκδίδει ένα νέο album για πρώτη φορά μετά το 2006, ονόματι «Waves».
Δεκατέσσερα χρόνια μετά, μας έρχεται η προσπάθεια αυτή. Τα side project του Tuomas, αναρίθμητα. Τραγουδιστής και μπασίστας στη βασική του μπάντα φυσικά, τους τρομερούς WOLFHEART, αλλά επίσης έχοντας εκδώσει κυκλοφορίες με τους BEFORE THE DAWN, BLACK SUN ΑΕΟN και άλλους. Ο ίδιος εδώ αναλαμβάνει τη μουσική, καθώς και όλα τα όργανα, και τα καθαρά φωνητικά τα αφήνει σε έναν παλιό γνώριμο από τους BLACK SUN ΑΕΟN, τον Mikko Heikkilä, η φωνή του οποίου είναι καθαρή σαν κρύσταλλο, μελαγχολική, μαγική, ταξιδιάρικη. Τα όργανα και η παραγωγή φυσικά κάνουν μια εξαιρετική δουλειά και μπορείς να ακούσεις πεντακάθαρα μέχρι και την παραμικρή νότα.
Η μουσική κατ’ αρχάς δε θυμίζει WOLFHEART. Αυτό πρέπει να γίνει ξεκάθαρο από την αρχή, μιας και είναι λογικό πολλοί να έχουν ήδη κάνει αυτήν την ερώτηση στο μυαλό τους. Gothic, dark, ατμοσφαιρικό Metal, με gothic στοιχεία και μπόλικη μελωδία, ίσως και κάποια στοιχεία από Σουηδικό μελωδικό Death ήχο. Gothic στοιχεία, γιατί η μουσική είναι αρκετά μονότονη, mid-tempo, μοιάζει επαναλαμβανόμενη, και το συναίσθημα της χαράς και του φωτός λείπει. Ατμοσφαιρική και σκοτεινή, γιατί σε μεταφέρει σε ένα άλλο σκοτεινό τοπίο. Τα στοιχεία του μελωδικού Death ήχου, καθώς πολλά riffs είναι μελωδικά, καθαρά, πιασάρικα και τα solos το ίδιο.
Τα συναισθήματα που σε διακατέχουν καθώς θα ακούσεις αυτό το δίσκο; Μελαγχολία, για αυτό που κάποτε είχε έρθει. Θλίψη, για αυτό που υπάρχει τώρα. Απόγνωση, για αυτό που δε θα έρθει ποτέ. Ομορφιά και προσμονή αναμεμιγμένη, για αυτό που φαντάζεσαι ότι μπορεί να έρθει κάποτε. Το φως δε λείπει αλλά είναι σκοτεινό. Αυτό οδηγεί το «Waves». Κρύα, παγωμένη ατμόσφαιρα. Σαν να περιμένεις και να προσμένεις να ξημερώσει κάθε στιγμή, μόνο που αυτό δε γίνεται ποτέ. Η μελωδία είναι αυτή που σε κάνει να περιμένεις το καλύτερο, αλλά στο τέλος πάντα νικάει η μελαγχολία και η θλίψη. Γιατί η νύχτα δεν έρχεται ποτέ στο τέλος; Γιατί η νύχτα έχει νικήσει τη μέρα. Και σαν εσύ να το ξέρεις και να περιμένεις αισιόδοξος να συμβεί, ξέροντας ότι αυτό μπορεί ποτέ να μη συμβεί. Είναι ένας τρομακτικά απλός δίσκος και παράλληλα δυαδικός. Προσμονή θετικού συναισθήματος, έλευση αρνητικού συναισθήματος. Από αυτήν την άποψη είναι όσο πιο απλός γίνεται.
Τόσα χρόνια μετά, μια προσπάθεια που δε μπορεί και δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητη. Tuomas Saukkonen. Αυτό το όνομα και μόνο αρκεί για να μας πει τα πάντα. Κάποιοι λένε ότι οι μεγαλύτερες εμπνεύσεις έρχονται από τα αρνητικά συναισθήματα. Και δεν έχουν και άδικο.
Βαθμολογία: 6.5/10
Συντάκτης: Γιώργος Κουρου
Διαδικτυακός Σύνδεσμος: Dawn Of Solace – Σελίδα Facebook
