(Century Media)
Συνολικός Χρόνος: 62:20
Black metal, melodic Death Metal ή ακόμη και Black-ο Death, όπως και αν θες να ονομάσεις τους BELZEBUBS, δεν έχει και πολλή σημασία. Το “Pantheon Of The Nightside Gods” είναι ΔΙΣΚΑΡΑ! Και την ονομάζω δισκάρα, όχι γιατί φέρνει την καινοτομία στο χώρο του metal, αλλά γιατί αποτελεί ένα αμάλγαμα από όλα τα στοιχεία (και τα κλισέ, φυσικα) που θέλεις να έχει ένας death/black δίσκος.
Ίσως φταίει η ανωνυμία, ίσως και η καρτουνίστικη αισθητική που με εξίταρε τόσο πολύ και αγάπησα αυτό τον δίσκο από το πρώτο άκουσμα. Δεν είναι η πρώτη φορά βέβαια που συμβαίνει κάτι ανάλογο, αφού το έχουν κάνει πρώτοι οι GORILLAZ και στη συνέχεια οι DETHKLOK.
Τώρα θα μου πεις: «Θα στηριχτώ στο marketing»; Όχι, και δεν παίζει και μεγάλο ρόλο, αλλά γαμώτο, γίνεται πολύ καλή δουλειά για να το παραβλέψω. Σε κάποιους true, ίσως να ξενίσει το όλο concept, αλλά αν προσπεράσεις το θέμα της αισθητικής, και αφοσιωθείς στο μουσικό κομμάτι δε νομίζω ότι θα βρεθεί άνθρωπος να πει ότι δεν του αρέσει.
Το “Pantheon Of The Nightside Gods” σίγουρα θα σου προκαλέσει ανάμικτα συναισθήματα. Από το majestic black ύφος του “Cathedrals of Mourning” που ανοίγει τον δίσκο μέχρι το “Faustian Alchemist” που είναι σα να ακούς ντοπαρισμένους DISSECTION δε θα υπάρξει ποτέ στιγμή που δε θα αναπολήσεις κλασσικούς δίσκους και θα χαμογελάσεις νοσταλγικά.
Είναι φανερό πως, όποιοι κι αν κρύβονται πίσω από αυτό το εγχείρημα, είναι εξαιρετικοί μουσικοί. Και αυτό φαίνεται από το συνθετικό τους ταμπεραμέντο που είναι ξεκάθαρο και από τα ακουστικά σημεία του δίσκου.
Οι BELZEBUS σίγουρα δεν καίνε εκκλησίες στον ελεύθερό τους χρόνο για να μεγαλώσουν το όνομά τους, αλλά αυτό που κάνουν δίνει μία νέα πνοή στο Death/Black metal τους και ανοίγει μία νέα σελίδα.
Σίγουρα ένας δίσκος που θα εισαγάγει πολλούς νέους στο χώρο του Black και θα κάνει, όπως προείπα, πολλούς παλιούς να χαμογελάσουν με ευχαρίστηση.
“Οι BELZEBUBS είναι ό,τι είναι οι Avengers για το κινηματογραφικό σύμπαν της Marvel και ό,τι οι Expendables για τις action hero movies των 80s”!
9/10
Δημήτρης Συνάτικας
Σωραιοςςς
Απόλαυση το άλμπουμ
Δισκάρα απο τις λίγες!!! Ίσως ο δίσκος της χρόνιας!