(Seasons of Mist)
Συνολική Διάρκεια: 41:04
SAINT VITUS, οι θρύλοι του αμερικάνικου doom metal επέστρεψαν ύστερα από επτά χρόνια απουσίας με τον ένατο δίσκο της καριέρας τους, ο οποίος πολύ απλά φέρει ως τίτλο το όνομα της μπάντας. Μιας και είναι η δεύτερη φορά που κυκλοφορούν έναν ομώνυμο δίσκο, ίσως είναι ένας τρόπος να μας πουν ότι έκαναν το κύκλο τους. Ο χρόνος θα δείξει. Στα χρόνια που μεσολάβησαν από το “Lillie: F-65” ο κυρ Wino άφησε την μπάντα για να επικεντρωθεί στους OBSESSED, ο original τραγουδιστής Scott Reagers επέστρεψε ύστερα από 20+ χρόνια απουσίας, ενώ ο Pat Bruders (DOWN, CROWBAR) αντικατέστησε στο μπάσο των Mark Adams που δυστυχώς ταλαιπωρείται από Parkinson.
Στα περί μουσικής τώρα. Οι SAINT VITUS συνεχίζουν να κάνουν αυτό που ξέρουν καλά. Να παίζουν αγνό και τίμιο παραδοσιακό doom metal. Στο καινούργιο άλμπουμ πάνε και ένα βήμα ακόμη παραπίσω και θυμίζουν proto-doom metal εποχές με την παραγωγή του Tony Reed να απογυμνώνει τον ήχο τους και να βγάζει ένα πρωτόγονο χαρακτήρα. Τα ριφ του άρχοντα Chandler είναι εδώ όπως και τα θορυβώδη σόλο του (τα οποία δυστυχώς σε σημεία κουράζουν). Τα κομμάτια κυμαίνονται άλλοτε με πιο αργές απειλητικές διαθέσεις (Remains, Last Breath), άλλοτε με up-tempo επιθετικές (Bloodshed, 12 Years in the Tomb) και άλλοτε με πιο γκρουβατες (Wormhole). Παρόλο που οι SAINT VITUS είναι μια παραδοσιακή μπάντα, δεν απέφυγαν και ένα μικρό “πειραματισμό”. Στο A prelude to… έχουμε μια απόπειρα ατμοσφαιρικής μπαλάντας, στο City Park συναντάμε διάφορους ήχους να συνοδεύουν τα σχεδόν ψιθυριστά φωνητικά του Chandler ενώ στο Useless, την έκπληξη του άλμπουμ, η μπάντα αποφασίζει να κλείσει το 2ο ομώνυμο δίσκο τους με ένα πανκ δυναμίτη ενάμισι λεπτού (ίσως σαν φόρο τιμής στο πανκ παρελθόν τους). Μια ακόμη έκπληξη είναι το μπάσο του Bruders το οποίο είναι από τα highlights του δίσκου. Η φωνή του Reagers έχει διατηρήσει το δραματικό της χαρακτήρα και συνεχίζει να εναλλάσσει τα φωνητικά του από καθαρά σε πιο βρώμικα σχεδόν σε κάθε τραγούδι, προσφέροντας έτσι στην ποικιλία του άλμπουμ, αλλά δυστυχώς τα 20+ χρόνια απουσίας του από τη μουσική σκηνή, είχανε ένα μικρό αντίκτυπο στη φωνή του.
Συνοψίζοντας, οι SAINT VITUS μας προσφέρουν έναν τίμιο δίσκο αγνού Doom Metal, χωρίς όμως να μπορέσουν να αγγίξουν τα μεγαλεία του παρελθόντος τους. Λίγο η αποσυντονισμένη φωνή του Reagers, λίγο τα ακατέργαστα σόλο του Chandler και λίγο τα δυό-τρία “πειραματικά” κομμάτια που δεν επιτυγχάνουν το σκοπό τους, ο δίσκος παίρνει ένα…
7.5/10
Δημήτρης Μπενετάτος
