Χρονολογία: 2019
Συνολική Διάρκεια: 54:10
Εταιρεία: AFM Records

To 1980 ήταν ένα «αμαρτωλό» έτος γιατί τότε, όχι μόνο ξεκίνησε η ανοδική πορεία του Heavy Metal γενικότερα, αλλά δημιουργήθηκαν και οι Γερμανοί «αμαρτωλοί» καθ’ όνομα SINNER. Εν έτη 2019 λοιπόν,  οι Γερμανοί «παλαίμαχοι» πλέον μεταλλάδες, αλληλένδετοι όλα αυτά τα χρόνια με τους ACCEPT και τους PRIMAL FEAR, έχοντας ως μοναδικό «επιζών» από την αρχική σύνθεση τον τραγουδιστή/μπασίστα Mat Sinner, ξαναχτυπάνε με το «Santa Muerte»! Στο δυναμικό τους επίσης έχουν τη χαριτωμένη μελαχρινή Ιταλίδα τραγουδίστρια Giorgia Colleluor, μία προσθήκη που τους προσδίδει μια παραπάνω «cheesy» και «Bluesy Rock» εικόνα, η οποία όμως δεν τους αντιπροσωπεύει 100%.

Οι SINNER ανέκαθεν φλέρταραν και έκλειναν το μάτι στο Blues Rock, ειδικά τα τελευταία χρόνια, εδώ όμως είπαν να το εξωτερικεύσουν τελείως και να εκφραστούν εντελώς ελεύθερα. Μόνο που αυτή τη φορά δεν τους βγήκε όπως θα ήθελαν απόλυτα, διότι οι συνθέσεις δεν βγάζουν αυτό τον «πόνο» που απαιτείται όταν γραφείς ένα Blues Rock άλμπουμ και ακούγονται ως επί το πλείστον γλυκανάλατες.

Ακούγοντας το άλμπουμ, το ομότιτλο τραγούδι έκανε κάπως τη διαφορά με τη χρήση Ισπανικών ως το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του. Επίσης το «Death Letter» με τη συμμετοχή του Magnus Karlsson είναι ένα  ωραίο Blues κομμάτι ενώ η πιο ξεχωριστή και ολοκληρωμένη σύνθεση αποτελεί το ACCEPT-ικό «The Wolf», όπου τραγουδάει η Giorgia Colleluor. Το επόμενο «Misty Mountain» με το αρχικό του riff μου θύμισε κάπως μία μίξη από «Personal Jesus» των DEPECHE MODE με BETH HART στα φωνητικά και κάτι από BLUES PILLS, όντας απλά άλλη μία καλή στιγμή του δίσκου.

Επιπλέον, το «Monday Morning» έχει ένα riff που θυμίζει λίγο «Mob Rules» από BLACK SABBATH και RAINBOW στις DIO εποχές τους, προσδίδοντας έτσι έναν πιο γνήσιο Rock χαρακτήρα ενώ προς τη μέση του, με αυτά τα αλλεπάλληλα σε στυλ MAIDEN σόλο κιθάρας, αποτελεί ένα από τα πιο ευκολομνημόνευτα κομμάτια του δίσκου, ειδικά όσον αφορά το ρεφραίν. Ως επίλογο του άλμπουμ έχουμε το bonus τραγούδι «I Am» με τα φωνητικά του Γερμανού Mat Sinner να κάνουν την διαφορά. Όπως υποδηλώνει και ο τίτλος του, είναι ένα slow tempo αυτοβιογραφικό Blues Rock love song. Τα υπόλοιπα κομμάτια είναι απλά «χαρούμενα» βαρετά «τραγουδάκια», μερικά σε πιο speed ρυθμούς αλλά πάντα με αυτό το γλυκανάλατο ρεφραίν τους.

Σαν ήχος όσον αφορά τη παραγωγή, είναι καθαρός θυμίζοντας κάπως τόσο DIRE STRAITS όσο και PHIL COLLINS αλλά στη πιο «urban» εκδοχή τους. Το προηγούμενο άλμπουμ τους «Tequila Suicide», που ήταν μια μίξη από SAVATAGE του «Hall Of A Mountain King»,  THIN LIZZY του «Jailbreak» και ,OZZY OSBOURNE του «Ultimate Sin», ήταν σαφώς καλύτερο, πιο heavy, δεν είχε καθόλου γυναικεία φωνητικά και τους ταιριάζει καλύτερα σαν στυλ, καθώς αντιπροσωπεύει την συγκεκριμένη ταυτότητα που είχαν όλα αυτά τα χρόνια…

Βαθμολογία: 4/10
Συντάκτης: Νίκος Μαθιόπουλος
Διαδικτυακός Σύνδεσμος:  SINNER – Σελίδα Facebook