Χρονολογία: 2019
Συνολική Διάρκεια: 44:10
Εταιρεία: Roadrunner / Elektra
«Are you ready?». Πάνε σχεδόν 26 χρόνια από το ντεμπούτο των KORN και τις νεανικές μέρες του nu-metal, ένα μουσικό είδος που πρωτοστάτησε εκεί στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του ενενήντα. Αγαπήθηκε από πολλούς, μισήθηκε από ακόμα περισσοτέρους και μαζί του οι KORN, ένα συγκρότημα σχεδόν ορόσημο του ήχου. Αλλά αυτές οι μέρες ανήκουν πια στο παρελθόν. Το nu-metal δεν υπάρχει πλέον και όσες λιγοστές μπάντες συνεχίζουν να υπάρχουν από τότε (SLIPKNOT, DEFTONES κα), έχουν δημιουργήσει τον δικό τους προσωπικό ήχο. Το ίδιο κάνανε φυσικά και οι KORN. Αφού εξερευνήσανε όσο μπορούσαν το nu-metal στις προηγούμενες κυκλοφορίες τους, φαίνεται ότι εδώ και 3 άλμπουμ έχουν κατασταλάξει σε ένα στυλ που συνδυάζει το alternative παρελθόν τους με το μοντέρνο και groovy metal. Αυτό έχει να κάνει φυσικά και με την επιστροφή του Brian «Head» Welch στην δεύτερη κιθάρα το 2013 καθώς και στην αντικατάσταση του David Silveria στα drums το 2007 από τον εντυπωσιακό Ray Luzier ο οποίος έχει δώσει μια νέα πνοή στη μπάντα.
Το «The Nothing» βρίσκει την πεντάδα από την Καλιφόρνια στα καλύτερά τους. Βαριές κιθάρες και φωνητικά που αγγίζουνε σχεδόν το death metal (κάτι που ξεκινήσανε στο «The Serenity of Suffering» του 2016) εναλλάσσονται με μελωδίες και τα καθαρά φωνητικά του Davis, ο οποίος έχει διανύσει έναν μεγάλο δρόμο σαν τραγουδιστής από τα ψιθυριστά και ημί-οργισμένα μέσα από το στόμα φωνητικά του στα 90s και early 00s. Η φωνή του πλέον είναι μελωδική, ώριμη, δυναμική και αρκετά εκφραστική. Κάτι το οποίο χρησιμοποίησε στο έπακρον, καθώς ο δίσκος γράφτηκε σε μια περίοδο όπου ο Davis θρηνούσε τον τραγικό χαμό της γυναίκας του, γεγονός που τον ενέπνευσε στιχουργικά. Αυτό είναι που κάνει και το “The Nothing”, έναν από τους πιο σκοτεινούς δίσκους στην καριέρα των KORN, μιας μπάντας που πάντα είχε μια ροπή να τραγουδά για δύσκολα θέματα (κακοποίηση, ναρκωτικά κ.α.) Πίσω από την κονσόλα της παραγωγής βρίσκουμε για ακόμη μια φορά τον Nick Raskulinecz να δένει όμορφα τα μελωδικά σημεία του συγκροτήματος, τα πιασάρικα ρεφραίν, με τα βαριά ξεσπάσματά του και τις ηλεκτρονικές πινελιές που εμπλουτίζουν τον ήχο τους. Στη συγγραφή των τραγουδιών θα συναντήσουμε και 3 σπέσιαλ καλεσμένους: την Lauren Christy, τον Billy Corgan (SMASHING PUMPKINS) και τον John Feldman (GOLDFINGER).
Μοναδικό μειονέκτημα του δίσκου, θαρρώ πως είναι τα riff. Παρόλο που υπάρχουν κάποια αρκετά εμπνευσμένα που σε σημεία φέρνουν στο νου ακόμα και πιο παραδοσιακές metal φόρμες, η πλειοψηφία τους είναι ανακυκλωμένα riff που συναντάς σχεδόν σε κάθε δίσκο των καλιφορνέζων. Ο τρόπος όμως με τον οποίο τα παίζουνε καθώς και τα καλογραμμένα τραγούδια σε κάνουν να αγνοείς αυτήν την επαναλειψημότητα. Οι KORN λοιπόν φαίνεται ότι βρήκαν την συνταγή που θα τους επιτρέψει να συνεχίσουν να ακούγονται φρέσκοι και επίκαιροι και στην τρίτη δεκαετία του 21ου αιώνα και όσο παράγουν ποιοτικές δουλειές σαν το «The Nothing» αλλά και το «The Serenity of Suffering» δεν έχουν τίποτα να φοβούνται.
Βαθμολογία: 7/10
Δημήτρης Μπενετάτος
Διαδικτυακός Σύνδεσμος: KORN – Επίσημη Σελίδα
