Συναυλία: Dark Tranquillity, Moonspell, Wolfheart, Hiraes
Μέρος: Sala Salamandra, Βαρκελώνη, Ισπανία
Ημερομηνία: Τετάρτη, 13 Νοεμβρίου 2024 
Ανταπόκριση: Κώστας Μπουντούκος 

Ταξιδάκι στη Βαρκελώνη, τουρισμός, βόλτες στη La Rambla, Sagrada Familia και φυσικά τρομερό live που δε γινόταν να χάσω, εφόσον ήμουν στα πέριξ! Με μία τετράδα συγκροτημάτων του μελωδικού extreme ήχου πραγματική πυρκαγιά. Και σε πολύ συμφέρουσα τιμή να προσθέσω…

Άφιξη λοιπόν στο ιστορικό Sala Salamandra Club, λίγα λεπτά πριν ξεκινήσει το set των Γερμανών Melodic Death metallers HIRAES οι οποίοι ξεχωρίζουν για τα δυναμικά γυναικεία φωνητικά της Britta Gortz. Έφτασα ακριβώς στην κατάλληλη ώρα για να πάρω θέση και να απολαύσω το νέο αίμα της Γερμανικής metal σκηνής αφού οι HIRAES δημιουργήθηκαν μόλις το 2020 και έχουν δύο ολοκληρωμένα άλμπουμ στη φαρέτρα τους με το «Dormant» φυσικά να έχει την τιμητική του αφού κυκλοφόρησε στις αρχές του 2024. Μικρό το σετ τους αλλά ικανό για να αντιληφθεί κάποιος το ύφος στο οποίο κινούνται και ας έλειπε εκτάκτως ο ένας κιθαρίστας τους. Αγνό, δυναμικό, σπιντάτο και επιθετικό, σε πολλά σημεία, μελωδικό Death Metal (μάλλον περισσότερο death και λιγότερο μελωδικό) χωρίς πολλές εκπλήξεις πάντως αλλά εμφανώς καλοδουλεμένο και ως συνθέσεις και ως ζωντανή απόδοση. Η αλήθεια είναι ότι το Ισπανικό κοινό δε φάνηκε να ενθουσιάζεται αφενός γιατί το 99% των παρευρισκόμενων δεν τους γνώριζε αφετέρου κρατούσαν δυνάμεις γι’ αυτό που θα ακολουθούσε.

Λίστα Τραγουδιών

01. Through The Storm
02. About Lies
03. Under Fire
04. We Owe No One
05. Undercurrent

Η συνέχεια ανήκε στους (σχεδόν δικούς μας) WOLFHEART του Tuomas Saukkonen και του Βαγγέλη Καρζή με το χαρακτηριστικό σκιαχτικό μικρόφωνο του Tuomas να δεσπόζει στη σκηνή από νωρίς. Όπως και με τους HIRAES, έτσι και εδώ η αίσθηση που αποκόμισα είναι ότι οι Ισπανοί μεταλάδες δεν πολυγνώριζαν τους WOLFHEART παρόλα αυτά το σαφώς πιο πολύπλοκο και εκλεπτυσμένο ύφος τους προκάλεσε τον ενθουσιασμό στο κοινό ενώ είχαμε και το πρώτο mosh pit. Παικτικά δεν υπάρχουν πολλά να πούμε. Μιλάμε για μία μπάντα φτιαγμένη για τα live όπου όλοι συμμετέχουν στην αλληλεπίδραση με το κοινό με πρώτο και καλύτερο τον Lauri Silvonen που είχε αναλάβει και το μπλα μπλα της υπόθεσης αλλά και τον Βαγγέλη Καρζή που ούτως ή άλλως δεσπόζει στη σκηνή με το παρουσιαστικό και την ενέργεια που βγάζει. Το σετ τους είχε λίγο απ’ όλα με έμφαση βέβαια στο εξαιρετικό «Draconian Darkness» που κυκλοφόρησε πριν λίγο καιρό. Ελπίζω σύντομα να επιστρέψουν στην Ελλάδα για να τους απολαύσουμε με πλήρες σετ.

Λίστα Τραγουδιών

01. Strength And Valor
02. Zero Gravity
03. Burning Sky
04. The Hunt
05. Evenfall
06. The King
07. Grave

Τους MOONSPELL τους κυνηγούσα καιρό αν και δεν είμαι μεγάλος οπαδός τους. Όμως γνώριζα από μαρτυρίες ότι ζωντανά είναι από τα πιο δυναμικά συγκροτήματα του είδους. Και κατάλαβα πολύ γρήγορα το γιατί. Ξεκάθαρα έπαιζαν εντός έδρας μάλιστα αφού το κοινό φαινόταν ότι κυρίως για αυτούς πήγε αφού Πορτογαλία – Ισπανία, ένα τσιγάρο δρόμος, ενώ μάλλον το Μεσογειακό τους ταμπεραμέντο (αν και προέρχονται από την Brandora που βλέπει Ατλαντικό) ταίριαζε περισσότερο στους θερμόαιμους Ισπανούς. Ο τραγουδιστής και ιδρυτής τους Fernando Ribeiro έδωσε ρέστα στη σκηνή όπως και ο Pedro Paixao είτε με τα πλήκτρα είτε με την κιθάρα του. Το γεγονός μάλιστα ότι δεν έχουν κάποιο καινούργιο άλμπουμ εδώ και 3-4 χρόνια τους έδωσε την άνεση να κάνουν μια βουτιά στην πλούσια δισκογραφία τους για ένα «best of» σετ ουσιαστικά όπου κυριάρχησε το «Irreligious» από το μακρινό 1996. Ο κόσμος από κάτω παραληρούσε με ξεκάθαρο hightlight το «Alma Mater» από το ντεμπούτο άλμπουμ τους  «Wolfheart» (1995) να προκαλεί μαζικά sing-alongs. Από κοντά και άλλοι ύμνοι όπως το «Finisterra» ή το «Breathe (Until We Are No More)» για να κλείσουν με το «Full Moon Madness» που θα μπορούσε να περιγράψει τον χαμό που γινόταν στο κοινό. Η αποθέωση στο τέλος δεδομένη και αναμενόμενη.

Λίστα Τραγουδιών

01. Opium
02. Awake!
03. Extinct
04. Night Eternal
05. Finisterra
06. The Southern Deathstyle
07. Everything Invaded
08. Breathe (Until We Are No More)
09. Mephisto
10. Alma Mater
11. Full Moon Madness

Ακριβώς εκεί που σταμάτησαν οι MOONSPELL, με το κοινό να έχει ζεσταθεί για τα καλά, το έπιασαν οι μπαρουτοκαπνισμένοι DARK TRANQUILLITY του πολυτάλαντου Mikael Stanne. Έχω την αίσθηση ότι ο συγκεκριμένος τύπος περιοδεύει 12 μήνες το χρόνο είτε με τους DT είτε με το άλλο project του, τους THE HALO EFFECT. Που να βάλει μπροστά και τους CEMETERY SKYLINE δηλαδή. Κατά τα άλλα, οι DT είναι μία από τις μπάντες που ποτέ δεν θα σε απογοητεύσουν σε live και πάντα ξέρεις τι να περιμένεις από αυτούς. Άψογη απόδοση, καλοπροβαρισμένα σετ, καλή επικοινωνία με το κοινό από τον Stanne κατά βάση και φουλ ενέργεια. Με το νέο άλμπουμ τους  «Endtime Signals» να κρατάει τη μερίδα του λέοντος με 6 τραγούδια όπως τα συναυλιακά «The Last Imagination» ή το «Shivers And Voids» με το οποίο άνοιξαν τη βραδιά τους, επικεντρώθηκαν όπως αναμενόταν στις δισκογραφικές δουλειές της νέας χιλιετίας, από το «Damage Done» και μετά. Ασφαλώς και μου έλειψαν κάποια sos κομμάτια της δισκογραφίας τους αλλά ας μην ξεχνάμε ότι ουσιαστικά η περιοδεία είναι για την προώθηση του «Endtime Signals». Άλλωστε βρίσκονται συνέχεια στο δρόμο οπότε φαντάζομαι δεν θα δυσκολευτώ να τους ξαναπετύχω στο κοντινό μέλλον σε κάποιο φεστιβάλ. Ο κόσμος ανταποκρίθηκε πλήρως έχοντας πιάσει καλό ρυθμό και από τις προηγούμενες μπάντες και ο Stanne ικανοποιημένος ευχαριστούσε συνέχεια τους οπαδούς για ένα ακόμα sold out στη διαδρομή τους. Βέβαια δε μάθαμε ποτέ αν τελικά το Καταλανικό mosh pit ξεπέρασε αυτό της Τουλούζ που μέχρι τότε ήταν το καλύτερο, όπως μας εκμυστηρεύτηκε.

Λίστα Τραγουδιών

01. Shivers And Voids
02. Cathode Ray Sunshine
03. Unforgivable
04. Terminus (Where Death Is Most Alive)
05. Atoma
06. Neuronal Fire
07. What Only You Know
08. Empty Me
09. The Last Imagination
10. Not Nothing
11. Final Resistance
12. Hours Passed In Exile
13. Our Disconnect
14. Phantom Days
15. Identical To None
16. Misery’s Crown

Συνολικά, ήταν μια εξαιρετική βραδιά που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και ως μίνι φεστιβάλ με 4 κορυφαίες μπάντες για το είδος τους. Το Sala Salamandra είναι ιδανικό για τέτοιου είδους εκδηλώσεις τόσο σε μέγεθος όσο και σε εγκαταστάσεις. Μερικές διαφορές που παρατήρησα συγκριτικά με τα live σε ελληνικά venues ήταν ασφαλώς η παντελής έλλειψη καπνού και ο εξαιρετικός εξαερισμός (η μπλούζα μου μοσχοβολούσε όταν βγήκα από το μαγαζί) αλλά και η πολύ μεγαλύτερη κατανάλωση μπύρας σε σχέση με τα ελληνικά live (πήρα και ως λάφυρο αναμνηστικό ποτήρι από το club!). Το ευρωπαϊκό σκέλος της περιοδείας τους συνεχίζεται σε κεντρική και βόρεια Ευρώπη μέχρι αρχές Δεκεμβρίου, οπότε αν μπορέσετε να τους πετύχετε κάπου, μην τους χάσετε.

Ανταπόκριση: Κώστας Μπουντούκος
Σχεδιασμός και Επιμέλεια Ανταπόκρισης: Κώστας Μπουντούκος
Φωτογραφίες: Κώστας Μπουντούκος
Διαδικτυακοί Σύνδεσμοι: DARK TRANQUILLITY – Επίσημη Σελίδα
MOONSPELL – Επίσημη Σελίδα
WOLFHEART – Επίσημη Σελίδα
HIRAES – Επίσημη Σελίδα

Copyright © 2024 by THEGALLERY.GR